Wees voorzichtig met wat je op internet plaatst. Voordat je het weet, gaat de content een eigen leven leiden. Dit is zo’n beetje mijn vaste stelregel. Toch moet ik bekennen dat ik zelf geen idee heb hoe vér de gevolgen kunnen reiken. Wie wel?
Deze week heb ik het bestaan van DocPlayer ontdekt. Wat ik niet wist, is dat DocPlayer mijn familiewebsite al veel langer in de gaten had. En dan vooral de tientallen PDF-jes die daarop staan. DocPlayer struint namelijk hele websites af op alles wat bruikbaar is. Zoals PDF-bestanden, waarvan het systeem de inhoud integraal op zijn eigen website plaatst. Alsof die documenten van DocPlayer zijn. Met een lading advertenties ernaast.
Nou, daar staan al mijn bloedeigen voorouders dan, tussen de reclames. Op de site van een of andere Rus die zichzelf niet kenbaar maakt.
Natuurlijk kan ik op zijn contactformulier aangeven dat ik hier niet blij mee ben. Ook kan ik vragen of hij mijn PDF-bestanden van zijn site wil verwijderen. Alleen moet ik dan accepteren dat er allerlei vage cookies op mijn laptop worden geplaatst. Anders lukt het niet om dat formulier in te sturen.
Zal ik naar de openbare bibliotheek gaan en het formulier op een publiek te gebruiken computer invullen?, dacht ik. Want dan krijgt DocPlayer mooi mijn IP-adres niet. (En God mag weten wat nog meer.) Maar ik heb besloten om het zo te laten. Tenslotte helpt DocPlayer mij nu om mijn voorouders voor de digitale eeuwigheid te bewaren.
Een nadeel is wel dat DocPlayer hoog scoort bij Google. Hierdoor klikken mensen eerder bij DP op documenten, dan op de websites waar ze illegaal van overgenomen zijn. Al heeft DocPlayer mij daar niet mee. De volledige url van mijn familiewebsite staat namelijk prominent in al mijn PDF-jes, compleet met mijn naam als auteur op alle 3.000+ pagina’s. Dus hij doet maar, daar bij DocPlayer.
Sterker. Aangezien DocPlayer toch alles van mijn familiewebsite overneemt, heb ik speciaal nog een extra PDF-bestand toegevoegd! Eentje over de man/vrouw-verhoudingen in andere culturen. Dit lijkt mij kostelijke literatuur voor zo’n Russisch manneke. Het is vandaag al drie maal gedownload, terwijl ik er geen ruchtbaarheid aan had gegeven.
Voor degenen die wel balen dat hun bestanden worden overgenomen, heb ik een tip. Maak een PDF-bestand met een onzintekst in minimaal drie talen plus Russisch. (Is zo gepiept met Google translate.) Zet daar in koeienletters op dat het een illegale kopie van jouw werk betreft. En plaats dat in een onopvallend hoekje op je eigen website.
Als iedereen dit nu doet, zijn we zo weer van DocPlayer af, vermoed ik.
Raam Open 
Niet dat ik iets van begrijp. Als je dat niet weet en er niet kijkt, dan merk je er toch niks van?
Misschien heb ik het iets te positief beschreven.
Stel dat jij jarenlang onderzoek hebt gedaan en zes lijvige boeken hebt geschreven. In elk boek vermeld je expliciet dat er copyright op zit. Auteursrecht. Vervolgens neemt iemand anders de volledige inhoud over, negeert het copyright, zet het op zijn eigen website en gaat lekker aan de nevenstaande advertenties verdienen. Dus dankzij jouw werk, waar jij zelf geen cent van krijgt.
Stel dat jij graag zeggenschap en controle houdt over de documenten op jouw website. En dan wordt dat volledig uit jouw handen getrokken. Want jij bent niet langer degene die bepaalt welke versie van een document het meest prominent op internet wordt getoond. Als jij ergens een fout hebt gemaakt, krijg je geen kans meer om dit te corrigeren, want je hebt geen grip meer op jouw eigen documenten.
Stel dat je een stichting, vereniging, winkel hebt, en bedenkt dat je alsnog producten in de vorm van PDF-documenten achter een betaalmuur wil zetten. Fat chance, want jouw documenten staan dan al voor iedereen leesbaar op DocPlayer. Die, nogmaals, er lekker met de verdiensten van de nevenstaande advertenties vandoor gaat. Dankzij jouw werk.
Stel dat jij naam wilt maken met je werk, maar jezelf niet op elke pagina hebt vermeld. Dit terwijl DocPlayer geen moeite doet om lezers naar jou als oorspronkelijke bron te verwijzen.
Enzovoort.
Ok, ik begrijp het. Dus via google komen ze via een andere site bij Docplayer. En die docplayer klinkt superillegaal maar omdat die in Rusland zit kun je er niks tegen doen? Ik heb dat rijk worden van advertentie opbrengsten op internet nooit begrepen. Als bedrijf moet je ook niet goed bij je hoofd zijn om daar voor te betalen.
Dit heb ik dus allemaal meegemaakt.
Dat is balen. Ik weet er uit eigen ervaring alles van.
Ik heb het nog niet opgelost gekregen, maar wie weet. Het ging nu gelukkig niet om mijn wetenschappelijke publicaties, maar om mijn website over fietsvakanties voor beginners.
Geld verdien ik er niet mee, maar het is wel een site met snel verouderende informatie die ik dus zeker een keer per jaar bijwerk. Dan is het vervelend als verouderde versies nog jarenlang rondgaan.
hartelijke groeten,
Willem Jongman
Ja DocPlayer gaat al jaren ongestoord haar gang. Juristen jagen liever op stockfoto’s, dat is veel lucratiever.