In een kamer hangen wanden vol kalenderplaten en uitgeknipte pagina’s. Het zijn foto’s die ik mooi vind. De muren fungeren als wissellijst.

Hier verzamel ik op dezelfde manier mijn schrijfsels als pronkstukken. Anders raken ze snel in vergetelheid. De keuze is volledig arbitrair. Ik vind ze goed vanwege de inhoud, de onderhuidse humor, of de geslaagde vorm en indeling. Soms wil ik een onderwerp blijvend onder de aandacht brengen.

Tien pronkstukken op een rij

• Anne, 12 oktober 2017. Over het gebrek aan volledige bewegingsvrijheid voor vrouwen, ook in Nederland.
• De vrouw, de immigrant en het patriarchaat, 21 november 2016. Het patriarchale systeem als werkelijke bron van menig wereldprobleem.
• Koningsdag in Turkije/Nederland, 24 april 2016. Een wijze geschiedenisles vol mensenkennis uit Europa en omstreken.
• Over de grens, 24 januari 2016. Grens, grens, welke grens?
• Een stoplicht langs de N206, 28 mei 2015. Over een vader en een dochter.
• De schilder, 17 juli 2014. Over een mooie jongen die helemaal zen is.
• Geboortebeperking als redding, 4 juni 2014. Een onderbelichte kwestie.
• Old man look at my life, 25 april 2014. Eens een hippie, altijd een hippie.
• Authentiek Rotterdam, 30 december 2013. Waardering voor onze enige wereldstad, met rauwe randjes. Persoonlijke herinnering in golfbeweging.
• De wereld vergaat heus niet, 5 november 2013. Mijn beste log, geschreven met de kwetsbaarheid van eilanden in de Stille Zuidzee in gedachten.