In een kamer hangen wanden vol kalenderplaten en uitgeknipte pagina’s. Het zijn foto’s die ik mooi vind. De muren fungeren als wissellijst.

Hier verzamel ik op dezelfde manier mijn schrijfsels als pronkstukken. Anders raken ze snel in vergetelheid. De keuze is volledig arbitrair. Ik vind ze goed vanwege de inhoud, de onderhuidse humor, of de geslaagde vorm en indeling. Soms wil ik een onderwerp blijvend onder de aandacht brengen.

Tien pronkstukken op een rij

• Plog – De Groene Bedstee, 26 juni 2018. Een eerste poging om met de camera van mijn smart phone kunstzinnige foto’s te maken.
• Liefde is aardappelen, 24 december 2017. Over uiting van liefde door een vorige generatie.
• Koningsdag in Turkije/Nederland, 24 april 2016. Een wijze geschiedenisles vol mensenkennis uit Europa en omstreken.
• Een stoplicht langs de N206, 28 mei 2015. Over een vader en zijn dochter.
• Mad Max: Fury Road, een recensie, 16 mei 2015. Of eigenlijk een liefdesverklaring aan een film, een land en een man.
• De schilder, 17 juli 2014. Over een mooie jongen die helemaal zen is.
• Geboortebeperking als redding, 4 juni 2014. Een onderbelichte kwestie over het leven in onder meer Afrika.
• Old man look at my life, 25 april 2014. Eens een hippie, altijd een hippie.
• Authentiek Rotterdam, 30 december 2013. Waardering voor onze enige echte wereldstad, met rauwe randjes. Herinneringen in golfbeweging.
• De wereld vergaat heus niet, 5 november 2013. De basis van alles, denkend aan de kwetsbaarheid van eilanden in de Stille Zuidzee.