Tag: controle houden

De spinnenwebben belicht

On door Raam OpeninKunstfotografie, Leven, Samenleving2 reacties

Op 30 september 2022 in de Renkumse Jufferswaard. Spinnenwebben op een bramenstruik langs de Rijn. Door de zon belicht.

De uiterwaard daar, met zijn ruïnes van een oude steenfabriek, was een belofte die nu ingewilligd is.

Ik liep er na afloop van een gesprek, waarin eindelijk is toegegeven dat er fouten zijn gemaakt. Drie jaar na dato weliswaar. Omdat ‘opgeven’ niet in mijn woordenboek staat.

Momenteel hou ik evaluatiegesprekken met alle organisaties die direct of indirect een rol in de kwestie hebben gespeeld. Omdat ik vind dat zij moeten weten, moeten beseffen, wat het onwenselijke nevenresultaat van hun hulpverlening aan die ander is geweest. Een stukje bewustwording dus.

Ik weet wat mijn allersterkste drijfveer is. Het is er een die ik van mijn Waalse hugenotenvoorouders overgeleverd gekregen heb. Het is sterker dan mijzelf.

Van wie is DocPlayer?

On door Raam OpeninBloggen7 reacties

Wees voorzichtig met wat je op internet plaatst. Voordat je het weet, gaat de content een eigen leven leiden. Dit is zo’n beetje mijn vaste stelregel. Toch moet ik bekennen dat ik zelf geen idee heb hoe vér de gevolgen kunnen reiken. Wie wel?

Deze week heb ik het bestaan van DocPlayer ontdekt. Wat ik niet wist, is dat DocPlayer mijn familiewebsite al veel langer in de gaten had. En dan vooral de tientallen PDF-jes die daarop staan. DocPlayer struint namelijk hele websites af op alles wat bruikbaar is. Zoals PDF-bestanden, waarvan het systeem de inhoud integraal op zijn eigen website plaatst. Alsof die documenten van DocPlayer zijn. Met een lading advertenties ernaast.

Nou, daar staan al mijn bloedeigen voorouders dan, tussen de reclames. Op de site van een of andere Rus die zichzelf niet kenbaar maakt.

Natuurlijk kan ik op zijn contactformulier aangeven dat ik hier niet blij mee ben. Ook kan ik vragen of hij mijn PDF-bestanden van zijn site wil verwijderen. Alleen moet ik dan accepteren dat er allerlei vage cookies op mijn laptop worden geplaatst. Anders lukt het niet om dat formulier in te sturen.

Zal ik naar de openbare bibliotheek gaan en het formulier op een publiek te gebruiken computer invullen?, dacht ik. Want dan krijgt DocPlayer mooi mijn IP-adres niet. (En God mag weten wat nog meer.) Maar ik heb besloten om het zo te laten. Tenslotte helpt DocPlayer mij nu om mijn voorouders voor de digitale eeuwigheid te bewaren.

Een nadeel is wel dat DocPlayer hoog scoort bij Google. Hierdoor klikken mensen eerder bij DP op documenten, dan op de websites waar ze illegaal van overgenomen zijn. Al heeft DocPlayer mij daar niet mee. De volledige url van mijn familiewebsite staat namelijk prominent in al mijn PDF-jes, compleet met mijn naam als auteur op alle 3.000+ pagina’s. Dus hij doet maar, daar bij DocPlayer.

Sterker. Aangezien DocPlayer toch alles van mijn familiewebsite overneemt, heb ik speciaal nog een extra PDF-bestand toegevoegd! Eentje over de man/vrouw-verhoudingen in andere culturen. Dit lijkt mij kostelijke literatuur voor zo’n Russisch manneke. Het is vandaag al drie maal gedownload, terwijl ik er geen ruchtbaarheid aan had gegeven.

Voor degenen die wel balen dat hun bestanden worden overgenomen, heb ik een tip. Maak een PDF-bestand met een onzintekst in minimaal drie talen plus Russisch. (Is zo gepiept met Google translate.) Zet daar in koeienletters op dat het een illegale kopie van jouw werk betreft. En plaats dat in een onopvallend hoekje op je eigen website.

Als iedereen dit nu doet, zijn we zo weer van DocPlayer af, vermoed ik.

Controle houden of loslaten

On door Raam OpeninSamenleving5 reacties
Op weg naar het onbekende

In een oude Volkskrant staat een bericht dat mij fascineert. Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat mensen nog liever pijn lijden dan dat ze zich vervelen. Je zou denken dat de meesten van ons het heerlijk vinden om hangend op de bank lekker niets te doen. Maar nee hoor, we willen continu bezig zijn. Al is het maar frutselen met een pen. Paul van Lange, hoogleraar sociale psychologie aan de VU heeft er een verklaring voor. ‘Actief zijn geeft ons het gevoel dat we controle hebben.’

Is controle hebben dan zo belangrijk? En wanneer heb je ooit echt controle? Kennelijk wijk ik af, want ik mag graag minutenlang voor mij uit staren en wegdromen. Sterker, misschien is dat een manier om controle te krijgen over onduidelijke zaken. Zodra mijn gedachten in rustiger vaarwater komen, kan ik ze ordenen, waarna er ruimte voor nieuwe ideeën ontstaat.

De regie ben je kwijt wanneer je situaties en consequenties niet meer overziet. Dan lijkt het alsof je in een diep meer springt en niet weet waaraan je begint. Dit is een beetje eng, maar op zich niet erg. Pas wanneer je het gevoel krijgt dat je aan de rand van een afrond staat, is er iets mis. We stappen voor de lol in zweefmolens en achtbanen. Zweven en ‘loskomen’ vinden we best leuk, zolang er een veiligheidssysteem is.

Veiligheid en zekerheid horen bij onze belangrijkste behoeften. Zo bezien is het logisch dat we graag de regie in handen houden. Het verlangen daarnaar kan echter verlammend werken, met alle risico’s van dien. Want gebrek aan innovatie, in conservatieve culturen bijvoorbeeld, houdt juist onveilige en onzekere leefsituaties in stand. Het is ook niet slim om blind te varen op elke les uit het verleden wanneer de wereld om ons heen snel verandert.

Dus kennelijk willen we iets doen en we houden graag grip op ons leven. Dan is leren loslaten handig in deze tijd.

(Dit logje uit juli 2014 is onlangs gewist bij de sloop van mijn blog. Het blijft relevant en daarom publiceer ik het opnieuw.)