Berichtje voor volgers van dit blog

Beste volgers,

Onlangs heb ik met dit blog een doorstart gemaakt en de bezem door alle bestanden gehaald. Ook wil ik graag de lijst met volgers opschonen. Er staan nu volgers op die in geen jaren hebben gereageerd of een levensteken hebben gegeven. Sommigen hebben hun eigen blog al gewist.

Vandaar mijn verzoek:

  • Wil je mijn blog blijven volgen? Leuk. Je blijft welkom. Plaats dan (voor deze ene keer) een ‘Like’ onder dit bericht.
  • Wil je Raam Open niet langer volgen? Geen probleem. Voel je vrij om afscheid te nemen. Je kunt het volgabonnement zelf stoppen of gewoon afwachten.

Over een week verwijder ik alle volgers die niet hebben gereageerd van de lijst.

Het gaat jullie goed.

Groet,

Karin van Raam Open

Van wie is DocPlayer?

Wees voorzichtig met wat je op internet plaatst. Voordat je het weet, gaat de content een eigen leven leiden. Dit is zo’n beetje mijn vaste stelregel. Toch moet ik bekennen dat ik zelf geen idee heb hoe vér de gevolgen kunnen reiken. Wie wel?

Deze week heb ik het bestaan van DocPlayer ontdekt. Wat ik niet wist, is dat DocPlayer mijn familiewebsite al veel langer in de gaten had. En dan vooral de tientallen PDF-jes die daarop staan. DocPlayer struint namelijk hele websites af op alles wat bruikbaar is. Zoals PDF-bestanden, waarvan het systeem de inhoud integraal op zijn eigen website plaatst. Alsof die documenten van DocPlayer zijn. Met een lading advertenties ernaast.

Nou, daar staan al mijn bloedeigen voorouders dan, tussen de reclames. Op de site van een of andere Rus die zichzelf niet kenbaar maakt.

Natuurlijk kan ik op zijn contactformulier aangeven dat ik hier niet blij mee ben. Ook kan ik vragen of hij mijn PDF-bestanden van zijn site wil verwijderen. Alleen moet ik dan accepteren dat er allerlei vage cookies op mijn laptop worden geplaatst. Anders lukt het niet om dat formulier in te sturen.

Zal ik naar de openbare bibliotheek gaan en het formulier op een publiek te gebruiken computer invullen?, dacht ik. Want dan krijgt DocPlayer mooi mijn IP-adres niet. (En God mag weten wat nog meer.) Maar ik heb besloten om het zo te laten. Tenslotte helpt DocPlayer mij nu om mijn voorouders voor de digitale eeuwigheid te bewaren.

Een nadeel is wel dat DocPlayer hoog scoort bij Google. Hierdoor klikken mensen eerder bij DP op documenten, dan op de websites waar ze illegaal van overgenomen zijn. Al heeft DocPlayer mij daar niet mee. De volledige url van mijn familiewebsite staat namelijk prominent in al mijn PDF-jes, compleet met mijn naam als auteur op alle 3.000+ pagina’s. Dus hij doet maar, daar bij DocPlayer.

Sterker. Aangezien DocPlayer toch alles van mijn familiewebsite overneemt, heb ik speciaal nog een extra PDF-bestand toegevoegd! Eentje over de man/vrouw-verhoudingen in andere culturen. Dit lijkt mij kostelijke literatuur voor zo’n Russisch manneke. Het is vandaag al drie maal gedownload, terwijl ik er geen ruchtbaarheid aan had gegeven.

Voor degenen die wel balen dat hun bestanden worden overgenomen, heb ik een tip. Maak een PDF-bestand met een onzintekst in minimaal drie talen plus Russisch. (Is zo gepiept met Google translate.) Zet daar in koeienletters op dat het een illegale kopie van jouw werk betreft. En plaats dat in een onopvallend hoekje op je eigen website.

Als iedereen dit nu doet, zijn we zo weer van DocPlayer af, vermoed ik.

Oeps, ik heb mijn blog gesloopt

Iemand schreef dat hij niet wist hoe een bepaalde kwestie moest worden opgelost. Ik dacht: ‘Daar heb ik iets over geschreven op mijn blog.’ Maar toen ik ernaar ging zoeken, kon ik het niet vinden.

Wat ik wel vond, waren enkele logjes over hetzelfde onderwerp, met pingbacks onderaan. Toen ik daarop klikte, bleken die logjes niet meer te bestaan. Ik had ze gewist, tijdens een van de vorige opruimsessies. Dat betekende dat dit blog vol gebroken linkjes stond.

Tja. Wat wilde ik doen met al die oude logjes? Want ik kon het niet meer herstellen. En wat was nu mijn toekomstige doel met dit blog?

Lang verhaal kort. Ik besloot er flink de bezem door te halen. (Eerst alles doorlopen en kijken wat je wilt bewaren.) Dat schoot niet op. Vervolgens bracht ik alles over naar de prullenbak. (En daar op ‘herstel’ klikken bij de logjes die je alsnog wilt houden. Lijst na lijst na lijst.) Al doende dwaalden mijn gedachten af en klikte ik per ongeluk op ‘Prullenbak legen’. En zo verdween ineens alles. Alles behalve het oudste openingslog en een handjevol concepten van teruggezette logs. Zoals het logje over mooie streekmuziek.

Dus dat was het dan. Bijna negen jaar bloggeschiedenis down the drain.

Dag oude logjes. Het was blijkbaar jullie tijd om te gaan.