Tag: photo

Ontluikend Lichtenbeek

On door Raam OpeninNatuurEen reactie plaatsen

Dit is de tijd om eropuit te gaan en wandelingen te maken in de natuur. Overal zie je ontluikende bomen en struiken. Dit voorjaar vallen mij vooral de pas uit de knop gekropen boombladeren op. Ze springen wat minder in het oog dan bloesem. Toch zijn ze van dichtbij gezien prachtig gevormd.

Deze foto is genomen op landgoed Lichtenbeek bij Arnhem. De sierlijke bladeren en knoppen doen denken aan balletdansers. Hierbij wilde ik per sé het braakliggende veld op de achtergrond hebben. Het jonge groen blijft onscherp, maar het beeld is theatraal genoeg.

De mooiste tranen van de boom (2)

On door Raam OpeninNatuur7 reacties

Zonder schade geen tranen. Deze druppels bengelen aan het zaagvlak van een omgezaagde boom.

Vandaag beleef ik een belangrijke doorbraak in een langslepende zaak. Het is alsof alles wat maandenlang opgesloten zat, eindelijk weer vloeibaar wordt en in beweging komt. Zoals de laatste sapstroom van deze boom. Op naar het hoogst haalbare en mooiste resultaat.

De mooiste tranen van de boom (1)

On door Raam OpeninNatuur2 reacties

‘Bekijk eens de spiegelingen in de plassen, met of zonder windvlaag’, schreef Luuk45. Zijn woorden schieten mij weer te binnen wanneer ik de tranen op een stapel boomstammen fotografeer. Schitterend zilver, melkachtig wit, azuurblauw, bloedrood en warm amber. Dat zijn de kleuren van de mooiste druppels.

Ik zie hierin een mist weerspiegeld die eindelijk begint op te trekken. Tranen als voorspellers, zoals de glazen bol van een helderziende? Wie weet wat bomen allemaal kunnen vertellen. Het gaat de goede kant op.

De zinnen en de honingboom

On door Raam OpeninFantasie6 reacties

Wat een gekke uitdrukking is dit eigenlijk: de zinnen verzetten. Zinnen slaat hier op gedachten en die van mij mogen wel even worden verzet. Ze kronkelen namelijk alle kanten op. De afgelopen dagen heb ik lopen malen over het gedoe met de buurman. (De langslepende kwestie over onderhoud, verantwoordelijkheid en wie wat betaalt.) Soms is het moeilijk om afstand te nemen, maar een praatje met een vriendin lucht op.

Vandaag bezocht ik een boeiende lezing door Cornald Maas over zijn boek ‘Ach kind toch’ en binnenkort volgt een wandeling in de Achterhoek. Zulke uitstapjes doen goed, evenals een ommetje in het dorp. Ik blijf genieten van de oude bomen hier, zoals deze honingboom. Zijn takken verbeelden de wirwar van mijn gedachten. Neem ook eens de tijd voor een beschouwende blik naar boven. Zo’n alternatief perspectief verzet de zinnen.

Spiegeling op het wateroppervlak

On door Raam OpeninNatuur3 reacties

‘Bekijk eens de spiegelingen in de plassen, met of zonder windvlaag’, schreef Luuk45. Als oefening deze keer foto’s bij de vijver van een park. Er wiegen takken met ontluikende knoppen boven het spiegelende oppervlak. Het fotoresultaat is even wennen, want zowel de takken als de achtergrond trekken aandacht.

Ik val op de natuurlijke lucht- en watercombinatie van zwart-wit-grijs met hemelsblauw. Daar past het frisse groen als kleuraccent bij. En de grillige reflectie van de bomen in het water vormt op zichzelf al een abstract schilderij.

Hollandse wolken boven de uiterwaard

On door Raam OpeninHumor en genieten2 reacties

Heerlijk, dit frisse uitwaaiweer met een blauwe hemel vol grote witte wolken. Zeker nu, na dagen van grauwheid. De lucht is schoon en de wolken zijn typisch Hollands*. Zo schilderden de oude meesters ze eeuwen geleden al boven zeeslagen en landschap taferelen. Nog altijd is een dramatische wolkenpartij een foto waard.

*Nou vooruit, net over de Belgische en Duitse grens zien ze er hetzelfde uit. En in Aotearoa, uiteraard.