In de VPRO-gids staat een interview met journalist Kees van der Spek. De vraag is welke mediamomenten voor hem belangrijk zijn. Hij noemt er drie en De wereld van Boudewijn Büch is er een. ‘Hij nam je zo mooi mee. Dan kwam hij ergens in de Stille Zuidzee, op Tonga, en dan zat hij daar met de koning en die toverde dan een ansichtkaart van koningin Juliana onder zijn kruk vandaan.’ Ik zie de scene zo voor me.

In 1995 was ik op het hoofdeiland van Tonga waar het koninklijke paleis staat. Je zou kunnen zeggen dat ik in het spoor van Boudewijn heb gereisd. Misschien hebben onze wegen elkaar op enig moment wel gekruist. Het gekke is, dat ik weet dat Büch in de jaren tachtig op tv kwam, maar dat ik vrijwel nooit naar zijn programma keek. Terwijl we wat die eilandenreisserie betreft duidelijk dezelfde interesse hebben gedeeld. Op Wikipedia ontdek ik hoe het zit. Ik was gewoon niet in Nederland in die tijd.

Mijn enige andere concrete herinnering aan Boudewijn is, dat hij in Wassenaar de buurjongen van mijn vroegere manager was. Althans, daar vertelde zij achteraf over toen ze beiden alweer jaren geleden waren verhuisd.

De pure verwondering over de oneindige mogelijkheden van internet keert terug zodra ik een uitzending over West-Samoa vind. Ook internet was twintig jaar geleden nog een heuse ontdekkingsreis.

Hier gaan we dan, precies zoals het was en zoals ook ik het heb gezien. Een ware trip down memory lane.

Van mij mogen alle uitzendingen worden herhaald op tv.