Tag: Muziek

Categorieën en tags in WordPress

On door Raam OpeninBloggen20 reacties

Al dagen ben ik bezig met het opschonen van mijn blog. Zes jaar en 1.060 berichten doorlopen is een monsterklus, maar wel nodig. Raam Open is een omniblog met sterk uiteenlopende onderwerpen en ieder log krijgt meerdere trefwoorden of ‘tags’. Ondanks een vroegere opruimbeurt was dat aantal flink gegroeid. Daarnaast gingen sommige titels van categorieën wringen. Ik pas het nodige aan, zodat Google de inhoud van dit blog beter kan vinden.

Neem de oude categorie ‘Mensen onder elkaar’. Die ging over hoe mensen onderling met elkaar omgaan. Veel bloggers gebruiken daar echter andere termen voor, zoals ‘Leven’ of ‘Psychologie’.  Dan kan je wel lekker tegendraads creatief en origineel gaan doen, maar daar houdt Google niet van. Dus heb ik er braaf ‘Leven’ van gemaakt. Je moet toch wat.

Verder is het voor WordPress lastig als een categorie en een trefwoord identiek zijn. Daarom staan er bij logjes in de categorie ‘Reizen’ trefwoorden als ‘reis’ en ‘reisverhalen’. Terwijl ik liever ‘reizen’ wil schrijven. Nou ja, we doen het maar.

‘Humor en genieten’ is nu ‘Plezier’ geworden. En de oude categorie ‘Plaatsen’ heet voortaan ‘Locatie’. Ik ontdekte namelijk via de WordPress Reader dat geen mens ‘plaatsen’ als tag intypt. Behalve ik dan. Echt ideaal vind ik dat ‘Locatie’ nog niet. Maar ja, je moet je op internet aan de meerderheid aanpassen. De massa wenst geen eigenzinnigheid.

Ik vind het wel jammer, hoor. Vroeger had ik een nog mooiere categorie, namelijk ‘Station to Station’ (je weet wel, die plaat van David Bowie). Dan begrijp je toch meteen wat ik bedoel? Inmiddels heb ik de verweesde berichtjes verdeeld over ‘Reizen’, ‘Leven’ en ‘Persoonlijk’. Het wordt allemaal wel erg standaard zo.

Dit lijkt net regulier werk, compleet met richtlijnen en regels, protocollen en stramienen. Sterker, voorheen werd ik betaald om grote bestanden van websites op te schonen volgens een vaste methode. Was dat maar weer zo. Ik vind deze klus nog leuk ook.

Alleen mag Google eindelijk eens aangeven wat er echt goed werkt. Daar doen ze toch zo geheimzinnig over; de meeste zoekopdrachten blijven verborgen. Wie het weet, mag het zeggen.

Zou het toch karma zijn?

On door Raam OpeninLeven8 reacties

distelbloem aka feest vuurwerk

Met deze titelvraag opende ik het vorige logje. Ik geloof in het idee van oorzaak en gevolg. Van actie en reactie. Dat veel van wat je doet, als een boemerang bij je terugkomt. Een lang verhaal kort.

Mijn opluchting is groot, nu ik iemand heb gevonden die de ene na de andere bouwkundige klus in huis uitvoert. Gewoon, binnen een paar uurtjes. Zonder praatjes of gedoe. Terwijl andere ‘vaklieden’ in hun offertes van hele dagen uitgingen. Waarom hij is afgekeurd, weet ik nog niet. Er schuilt vast een heel verhaal achter. Een paar tipjes van de sluier werden vandaag opgelicht. Hij werkt halve dagen, maar laat geen half werk achter. Ik vind het prima.

Vandaag kreeg ik ook een paar fijne reacties van Anuscka en Bentenge. De gedachte van de één, voedt de gedachte van de ander, over en weer. Mooie wisselwerking. Zo dreef een oud ‘pareltje’ per toeval naar boven. Time management in Samoa. Voor wie stress ervaart en voor wie zich ook afvraagt waarom iedereen het toch de hele tijd zo druk heeft. Die afgekeurde bouwvakker weet in elk geval wat hij doet.

Hierboven een foto die ik bij Ewijk nam op de struinroute in de uiterwaard. De middelste distelbloem doet mij denken aan feestelijk vuurwerk. Het plaatje stond al even klaar voor een goed moment. En ik had een link bewaard naar ‘Love spreads’ van The Stone Roses. Love spreads in de zin van ‘wie goed doet, goed ontmoet’. Het is één van mijn favoriete nummers en de video plaats ik hieronder. Karma, dus. Toch.

Focus in, focus uit voor zingeving

On door Raam OpeninMaatschappij3 reacties

Het is niet moeilijk om af te dwalen in het leven; om te vergeten waar je mee bezig bent. Je kan jezelf verliezen in dagelijkse beslommeringen, in werk en gedoe met mensen om je heen. Sta je hier even bij stil, dan kan je workshops volgen over zingeving en artikelen lezen. Om de zin te vinden van het leven. We zoeken allemaal.

In een oude Libelle vertelt Thomas Acda wat hij waardeert in een vrouw: ‘Veilig en gewild zijn, vind ik belangrijk. Bij een man zou ik vriendschap zeggen, denk ik.’

Verlangen naar veiligheid en gewild willen zijn. Dat kan gekke dingen doen met een man. Met een vrouw ook, trouwens. Kijk naar Trump en andere machthebbers. Veiligheid is onze meest basale behoefte, volgens mijn versie van de piramide van Maslov. Veiligheid gaat namelijk voor lichamelijke behoeften in noodsituaties. En gewild zijn, dat is toch zoiets als geruststelling van het eigen ego?

We gaan heel ver voor onze wezenlijke en denkbeeldige behoeften. Wij allemaal, overal ter wereld. Daarbij verliezen we de zin van het leven uit het oog, wat dat ook moge zijn. Vriendschap misschien? Verbinding met alles om ons heen? Focus in, focus uit.

Redemption Day van Sheryl Crow en Johnny Cash vertelt het hele verhaal.

Inzichten uit het gewiste verleden van Raam Open

On door Raam OpeninBloggen5 reacties

Een grote schoonmaak kan nog weleens tot hernieuwde inzichten leiden. Na het wissen van 115 logjes op Raam Open deel ik ze graag, voordat ze in de prullenbak verdwijnen.

Verwondering is het begin van alle wijsheid. Aristoteles, Griekse filosoof.

‘Ach, wat ben je toch afhankelijk van anderen om zelfstandig te kunnen zijn.’

Some people are so poor, All they have is money. Gelezen op consuminderen met plezier.

‘Soms is niets wat het lijkt en bepaalt de context alles.’

En dit oudje van 21 november 2014 krijgt een tweede kans, want de tekst is toepasselijk en de muziek is het beluisteren waard:

‘December nadert en daar kijk ik altijd naar uit. Het is typisch zo’n wintermaand om heerlijk thuis te blijven. Vooral wanneer het buiten koud en donker is. Nu werken de meesten van ons nog naar de kerstvakantie toe. Wanneer het zover is, komt bijna alles tot rust. Ik heb dan stapels tijdschriften en vakantiegidsen in huis. Muziek en port erbij, genieten maar. Een onnavolgbare gedachtekronkel leidt mij naar het Midden-Oosten … December, kerst, Bethlehem? Vul zelf maar in. Met muziek ben je er zo.’ Uit: Decemberdwaling.

De foto komt uit het logje: Nagenieten van Ierland.

Mijn grote liefdes

On door Raam OpeninReizen7 reacties

In de film Bridges of Madison County zegt de man van het liefdeskoppel tegen de vrouw zoiets als: ‘Our dreams never came true. But it was good that we had them.’ Gisteren had ik een ontmoeting met vriendin E. in Utrecht. Wij kennen elkaar al 18 jaar en delen een grote liefde. Na zoveel jaar is wel duidelijk dat het geen bevlieging is. In alle turbulentie en maatschappelijke veranderingen blijft deze bestendig. Dan is het echt.

Meestal begint zij erover met een terloopse opmerking. ‘Ik ben zo aan Dubai toe.’ Of: ‘Wanneer gaan we weer naar Istanbul?’ En anders vraagt ze wel naar mijn reisplannen. Nu ik al jaren af en aan zonder werk zit, weet ze dat ik voorlopig geen vakantie in het buitenland vier. Daarom vroeg ze gisteren of ik nog wel naar het Midden-Oosten terug wil.

Er zijn weinig zekerheden in het leven. Maar mijn gevoelens voor bepaalde gebieden zijn zeer stabiel: Polynesië, Australië, het Midden-Oosten en een vleug Afrika. Die blijven, wat er ook gebeurt.

Onlangs liep ik op een druilerige ochtend door een achterafstraatje van de Arnhemse binnenstad. Een Syriër had er een eetgelegenheid en door de deuropening klonk warme, gepassioneerde Oosterse muziek.

Naar Nederland heb ik nooit heimwee. Wel mis ik tijdens een lang verblijf elders vrienden en familie. En natuurlijk kan ik in een Afrikaanse chaos verlangen naar de ordelijkheid van ons landje. Heimwee, echt hartverscheurende heimwee, krijg ik pas wanneer ik een Arabische variant van een smartlap hoor. Bijvoorbeeld in een achterafstraatje in het centrum van Arnhem.

3 oktober 2018 optocht Leidens Ontzet

On door Raam OpeninLocatie2 reacties

Natúúrlijk was ik vandaag in Leiden. Op deze dag zou ik nergens anders willen zijn. De viering van 3 oktober hangt van tradities aan elkaar en een daarvan is naar de optocht gaan. Dat klinkt passief, maar niets is minder waar. Want het publiek doet vanachter de dranghekken volop mee. Dat hoort er bij. Hier wat foto’s als sfeerimpressie.De Geuzen.

Zuster Klivia.

Reïncarnatie van Rubberen Robbie?

Spuitgasten uit 1929 bij de stadhuisbrand.

Bijdrage van het Rijksmuseum van Oudheden. Ja sorry hoor, ik ben geen actiefotograaf.

Lekker midden op de weg rennen, nu het eindelijk kan.

Hoogwaardigheidsbekleder 3 October Vereeniging achter de draak aan,
voorzien van enig commentaar.

Voortschrijdend inzicht

On door Raam OpeninMaatschappijEen reactie plaatsen

In de wetenschap is het normaal om verder te gaan waar voorgaand onderzoek ophoudt. De westerse wereld heeft in de afgelopen eeuwen enorm veel vooruitgang geboekt. Kijk maar naar mensenrechten, de positie van vrouwen (ja, echt), veiligheid, gezondheid en welvaart. Wat mij verwondert, is hoe beperkt we op kennis uit vroegere beschavingen voortbouwen. Neem nu de Chinese dynastieën, neem Perzië, 2.500 jaar geleden. Of neem de Azteken, de pré-islamitische Arabische wereld, de natuurkennis van indianen, Timboektoe, etc.

Binnen de internationale ontwikkelingssector is het gewoon dat geleerde lessen worden genoteerd en in een volgende fase worden meegenomen. Mijn vroegere werkgever zou geen strijdgroep ‘aan de goede kant’ in Syrië hebben gefinancierd. Alleen al, omdat iedereen weet dat je op afstand in een oorlogssituatie onvoldoende zicht hebt op wat daar werkelijk gebeurt. Maar anno 2018 stuurt onze overheid er doodleuk geld naartoe.

In de Volkskrant van 13 september 2018 staat een artikel over de moeizame implementatie van het klimaatakkoord. (Het ‘meestribbelende’ bedrijfsleven zit aan tafel en traineert c.q. frustreert de zaak.) Klaas van Egmond, oud-kroonlid SER, zegt terecht: ‘Je laat de kalkoen toch ook niet meebeslissen over het kerstdiner?’ Hij verwijst naar een historische les in het boek Ondergang van wetenschapper Jared Diamond:

‘Beschavingen gaan niet ten onder omdat ze het probleem niet zien aankomen, maar doordat de oudere, belanghebbende generatie de jongere ervan weerhoudt zich tijdig aan te passen.’

Daar kunnen we het mee doen. Misschien toch maar op de barricaden gaan? Al is het maar voor uitstel van de ondergang. En garde! You gotta fight for your right to party!

Zo, het is weer weekend.