Tag: Fantasie

In / Uit de anonimiteit

On door Raam OpeninBloggen28 reacties

Vandaag verloor ik mijn anonimiteit. Het gebeurde per ongeluk en ik was haar slechts korte tijd kwijt. Ik wist waar ik haar had achtergelaten, dus heb ik meteen contact opgenomen met de sitebeheerder. Toen kreeg ik mijn anonimiteit direct en zonder gedoe weer terug.

Ik heb mijn anonimiteit al eens eerder laten slingeren in de ruim zeven jaar dat ik nu blog. Toen had de betreffende sitebeheerder niets door en kwam ik er ongemerkt mee weg. Op internet ben ik aan mijn anonimiteit gehecht.

Als kind leerde ik bij het verstoppertje spelen een verrassende les. Je hoeft helemaal niet ver weg te gaan. Dichtbij blijven werkt vaak het best.

Vandaag heb ik mezelf uitgebreid gegoogeld op internet. Het heeft jaren geduurd, maar nu is ook mijn laatste portretfoto weg. Yes! Oh, ik sta er heus nog wel op; met naam en toenaam zelfs. Maar om mij te vinden, moet iemand toch eerst weten wie van de vele Karins ik ben.

Misschien treed ik later alsnog uit de anonimiteit, want zo spannend is het niet wat ik schrijf. Maar voorlopig wentel ik mij graag nog wat langer in geheimzinnigheid.

Wat maakt het trouwens uit wie er schuilgaat achter een blog?

 

Druppels en bellen

On door Raam OpeninFantasie3 reacties

Sinds de oogoperatie ontdek ik allerlei verrassende verschijningsvormen van druppels en bellen. Met geïnjecteerde gasbellen is het alsof je van binnenuit door een donker glas heen kijkt. Zolang ze vrij rondzweven, doen ze ook wel denken aan luchtbelletjes in natuurijs. Nu is mijn oog wederom gevuld en deze gasbel is van een heel andere dimensie. Kijk ik recht omhoog, dan zie ik het oppervlak aan de bovenkant verschijnen. Dat ziet eruit als het onderwateroppervlak van een bad, waarin je na een duik weer boven komt drijven.

Nog mooier vind ik de vergelijking met het afweerschild dat Hermelien Griffel en Harry Potter kunnen oproepen. Als ik het goed heb, luidt de volledige spreuk protego totalum salvio hexia repello muggletum. Met een zwaai van hun staf toveren ze het koepelvormige, zilverkleurige vlies tevoorschijn om zich tegen alle duistere krachten van buiten te beschermen. Zo ongeveer ziet het er in mijn oog uit. Misschien heeft zo’n gasbel wel tot inspiratie voor dat magische beeld geleid.

Nu vertrouw ik erop dat die bezwering mijn oog tijdens het herstelproces zal beschermen. Al gebruik ik voor de zekerheid ook maar oogdruppels voor een goede genezing.

De cadeautjes van vorig jaar

On door Raam OpeninFantasie, Persoonlijk5 reacties

Wat je in het ene jaar niet afkrijgt, mag je beschouwen als een cadeautje voor het volgende jaar. In 2020 kon ik niet alles afronden, dus kreeg ik voor 2021 een paar geschenken mee. Dat is fijn, zou je denken. Alleen is dat buiten mijn extreme gevoeligheid voor jaarwisselingen gerekend. Wat ik naar 2021 heb meegenomen, moet wel van grote betekenis zijn.

Mijn eerste afspraak in 2021 bestaat uit twee onderzoeken en een gesprek in het Radboud UMC. Er zullen daar meerdere ontmoetingen plaatsvinden. Die ontmoetingen draaien om mijn gezichtsvermogen, dus om niets minder dan mijn persoonlijke vrijheid. En dat in een Nijmeegs ziekenhuis. Toevallig heb ik ook al een uitermate gevoelige band met die stad. Die band is volkomen imaginair, dat weet ik wel. Maar de combinatie van jaarwisseling, vrijheid en locatie maakt deze eerste afspraak zeer precair.

Want als dit cadeautje op die locatie een van de meest fundamentele zaken in mijn leven raakt … dan kan het niet anders: deze afspraak wordt zeer speciaal. Dit gaat de rest van mijn leven beïnvloeden. Echt, dit kan wel eens de ontmoeting met de man van mijn leven worden.

Het is behoorlijk spannend om ze uit te pakken; die cadeautjes van vorig jaar.

Die heerlijke donkere dagen

On door Raam OpeninPlezier2 reacties

Dit vind ik de heerlijkste tijd van het jaar om thuis te zijn. Het kan mij niet vroeg genoeg donker worden en het is prima als het overdag schemerig blijft. Dan laat ik de kerstboomlichtjes branden en zit ik ‘s middags al voor de tv. Rond de kerst verlang ik vooral naar nostalgie en jeugdfilms horen daar bij. Vanmiddag zag ik Spookuil, een jeugdfilm uit Estland, compleet met bosdieren, houtvuur in een blokhut en verse sneeuw. Die was dus helemaal prima voor mij.

In werkelijkheid maken we hier zelden met kerstmis sneeuwval mee. Misschien verhuis ik daarom ooit nog eens naar Scandinavië en dan koop ik gelijk zo’n houten huis met veranda. Het huisje op de foto mag er ook best zijn. Naast de heg ligt al een stapel brandhout klaar en boven de ingang van de schuur hangt een hertengewei.