Tag: Fantasie

Plog – De streepjescode van de berk

On door Raam OpeninNatuur1 reactie

De schors van de berk staat al sinds de prehistorie bekend om zijn praktische mogelijkheden. Het is licht en waterafstotend materiaal, waarvan kano’s, kleding en schoenen werden gemaakt. Als de berk vervelt, vallen er dunne repen schors van de bast. Die vellen werden in Rusland vroeger gebruikt om teksten in te kerven. Da’s toch handig om te weten, mocht er eens een noodtoestand uitbreken. Dit en meer valt te lezen op Wikipedia.

Wat er niet op Wikipedia staat, is wat de streepjescode betekent. In elk geval was de berk voor oude Europese volkeren een heilige boom. Daarom vind ik het prima dat er in onze tijd iets te raden overblijft.

Plog – Doorgroefd landschap van boomschors

On door Raam OpeninNatuur2 reacties

Je wandelt door een park en ineens valt het je op: ‘Wow, wat heeft die boom een bijzondere schors!’ Van dichtbij gezien vormt de structuur een waar landschap. Daarom neem je er een foto van. Maanden gaan voorbij, wanneer je opnieuw een fraaie boomschors ziet. Van een andersoortige boom deze keer. En weer neem je een foto.

Vandaag viel mijn oog op de prachtige schors van een grove den. Dit was de derde en nu is het raak. Zo ontstaat dus een thematische fotoserie. Meer specifiek gaat deze serie over boomschorsen en/of –basten. De bast zit namelijk direct onder de schors en bij sommige bomen zijn ze tegelijk of apart zichtbaar.

Als eerste verschijnt de schors van de roodbruine grove den, mooi dooraderd met mos. Hij staat in de buurt van de Duizendjarige Den in het bos van Wolfheze. Toevallig weerspiegelt deze schors de structuur van het omliggende terrein, want dat is evenzeer gelaagd en doorgroefd met kunstmatige beken voor de vroegere papierindustrie.

Plog – Winters foto allegaartje

On door Raam OpeninFantasie8 reacties

Als ik een specifieke foto wil plaatsen, lukt het meestal wel om een bijpassende tekst te bedenken. Doorgaans is dat de best gelukte foto uit een serie of een afbeelding van iets bijzonders. Toch blijf ik elk seizoen met een allegaartje zitten dat ik nergens kwijt kan. Terwijl het presentabele foto’s zijn.

Misschien is zo’n resterend allegaartje een teken van gebrek aan inspiratie. Toch hangt inspiratie slechts gedeeltelijk van toevalligheden aan elkaar. Ik lees bijvoorbeeld weleens een uitspraak en besef dan ineens: ‘Hé, daar past die foto bij.’ Daarna kan ik meteen verbindingen leggen in een nieuw logje. Dit is de makkelijke manier. Voor een marketingcampagne brainstormen professionals net zo lang tot er ideeën ontstaan voor een pakkend verhaal met versterkend beeldmateriaal.

Die aanpak werkt ook deze keer. Want volgens de weersverwachting blijft het de komende veertien dagen zacht. Voordat we het weten, zijn we de winter alweer vergeten. Daarom plaats ik deze foto’s nog even. 😉

Plog – Cirkels en een stralenkrans in het bos

On door Raam OpeninPaddenstoelen7 reacties

Op zoek naar onderwerpen voor fotografie vond ik deze afgezaagde stammetjes.

Zwammen omkransen de cirkels die door zaagwerk zijn ontstaan en vormen lijnen van rushes in diepe groeven van de bast. Samen met de halfronde sporen die de zaag op het hout heeft achtergelaten, roepen de cirkels een beeld op uit mijn vroege jeugd.

Eind jaren zestig/begin jaren zeventig, waarschijnlijk een zaterdagavond. In mijn pyjama op de bank voor de tv, haartjes nog nat van het bad. Dit is de avond van een bijzondere uitzending. Er verschijnt een stralenkrans op de televisie en er klinkt trompetgeschal.

Je herkent het vast: dat oude logo voorafgaand aan het Eurovisie Songfestival. Volgens internet had elk Europees land een sterk gelijkende, maar net even andere variant. Zo klonk het trompetgeschal in Nederland:

Rambo is toch een rolmodel voor mij

On door Raam OpeninHumor en genieten12 reacties

Zondagavond, The Expendables deel 2 is op tv. Er staan nog andere films op het programma en een documentaire van Sinan Can op NPO2. Sinan kan bij mij flink wat potjes breken sinds hij met een Armeniër naar zijn Turkse roots is teruggekeerd. En op zich is het een onbelangrijk detail, maar Sinan is best breed uitgevallen. (Hou dat postuur van hem even vast in gedachten.) Want ik wil het hebben over Sylvester Stallone en zijn maatjes, in The Expendables.

Nu zou je kunnen denken: ‘Waarom kijk jíj in hemelsnaam naar dat soort bagger? Zo’n film vol knokpartijen, snelle auto’s, schietpartijen, gangsters, tussendoor een leuk meisje dat dringend hulp nodig heeft, of dat juist als one of the guys meedoet, en al dat rondspattende bloed? Er is toch wel wat beters op tv, zoals VPRO-documentaires en de Japanse film Spirited Away? Tja, da’s waar.

Toch, Sly is mij zo vertrouwd en ik ben met deze bagger opgegroeid. Nou ja, niet thuis hoor. Mijn ouders keken naar actualiteitenprogramma’s, aangevuld met voetbal voor pa (gáááááp) plus kunst- en natuurseries voor ma. Zelf keek ik in het pre-MTV-tijdperk reikhalzend uit naar Toppop (daar zat je dan de hele week op de wachten, en dan viel het weer tegen).

En toen kwam Veronica. Helaas keken mijn ouders daar niet naar. Om die reden heb ik alle bagger tot mij heb genomen bij mijn beste vriendin. Want zij was enig kind en had meer zeggenschap thuis dan ik. Bij haar kwamen ook altijd vrienden langs. Dus viel de keuze meestal op Amerikaanse actiefilms.

Je zou zeggen: ‘Daar groei je toch op een gegeven moment overheen? Je hebt je in sociale en maatschappelijke onderwerpen verdiept, zelfs op wetenschappelijk niveau in wereldproblematiek, en je denkt na over klimaatverandering. Dan doorzie je toch wat voor bagger die films zijn! En al dat geweld; je weet hoe erg dat in het echt is.’

Jawel. Maar ik heb soms helemaal geen zin in die weldoordachte, ingewikkelde verhaallijnen van arthouse films. Je kan tenslotte ook genieten van haute cuisine en tegelijk smullen van een Raspatatje speciaal met uitjes en extra pittige curry. Ik tenminste wel, hoor. En ik verloochen mijn afkomst niet. Of nou ja, die van mijn beste vriendin.

Dan kan je nog tegenwerpen: ‘Maar als je dan zo nodig naar Amerikaanse actiefilms moet kijken, dan kan je toch zeker wel een intelligentere film uitzoeken? Zoals die ene met Brad Pitt erin: Burn After Reading van de broertjes Coen. Of die andere met Brad en die twee vrouwen, Thelma and Louise. Ja, ja, zulke films zijn ook een waar genoegen om te zien.

Maar toch hè, en nu komt het, Sylvester Stallone heeft blijvende invloed gehad op mijn beeld van ideale mannen. Oké, die enorme spierballen en die gladgeschoren torso’s hoeven eigenlijk niet. Maar gewoon, een beetje breed en donker haar, daar kijk ik graag naar. En met de jaren wordt hij leuker. Want hij beseft zelf ook wel wat voor wandelend cliché hij is. Daar zit The Expendables 2 helemaal vol mee. Echt, voor een avondje ontspanning kijk ik graag naar kamerbrede mannen, pardon: actiefilms.

Mijn moeder is helderziend

On door Raam OpeninVoorouders16 reacties

Op oudejaarsavond bel ik mijn moeder. We hebben elkaar onlangs nog op eerste kerstdag gezien. In de tussenliggende dagen hadden we geen contact. Na de begroeting neemt mijn moeder direct de regie over. ‘Ben je nog met E. gaan wandelen?’, vraagt ze. Ik had haar tijdens kerst verteld over mijn afspraak op 27 december met vriendin E. Mijn moeder en E. weten van elkaars bestaan, maar hebben elkaar nooit ontmoet. ‘Nee’, antwoord ik, ‘dat is niet doorgegaan.’ ‘Oh ja’, zegt mijn moeder, ‘ze was weer erg verkouden.’

‘Hè?!’, roep ik uit, ‘hoe kan jíj dit nu weten?’ ‘Nou’, zegt mijn moeder, ‘dat heb je mij toch zelf verteld.’ Nou echt niet! Dat weet ik zeker.

Terwijl ik koortsachtig nadenk over wie van de familie ik tussen 25 en 31 december nog meer heb gesproken (niemand), babbelt mijn moeder alweer verder over ditjes en datjes. Ik heb ook nergens in correspondentie over die geannuleerde afspraak gerept.

‘Ho, wacht even’ interrumpeer ik haar, ‘wat is dit nu raar. Jij kán helemaal niet weten dat E. verkouden was. ‘Jawel hoor, je hebt dat zelf gezegd.’, beweert zij nogmaals. Maar we hebben elkaar tussendoor helemaal niet gesproken.

Na ons gesprek haal ik de sms-berichtjes op mijn smartphone tevoorschijn. De datum van E’s bericht is toch echt 26 december. Werkelijk waar. Soms krijg ik toch zo de kriebels van mijn familie.

Plog – Lijnen bij Arnhem Centraal Station 14

On door Raam OpeninFantasie5 reacties

Wie Raam Open volgt, weet dat ik graag speel met dubbele betekenissen. De praktijk wordt gelinkt aan de filosofie. Het uitgebeelde krijgt in woord een extra dimensie. En een eenvoudig zinnetje blijkt multi-interpretabel. Soms zie ik in het echt een tafereel dat dit duale al in zich heeft.

Hoewel verre van perfect, verbeeldt deze foto dat duale. Dit is één van de voorkanten van Station Arnhem Centraal, afhankelijk van hoe je dat bekijkt. Op dit punt passeren verschillende lijnen, zowel in de lucht als op de weg. Een waar lijnenspel.