Deel 1 – Altijd blij en positief
Een groot deel van mijn leven droomde ik van emigreren naar Australië. Ik ben er vijf maal geweest en vond alles prachtig. Echt waar. De natuur, het klimaat, de mogelijkheden van het zonnige en vrolijke leven daar. De Australiërs zeurden nooit. Altijd waren ze happy, vriendelijk en opgewekt. Het leek het aardse paradijs. Qua beroep en opleiding zat emigratie er voor mij niet in. Dat was een feit. Misschien was dat maar goed ook. Want het is de vraag of ik zo veel blijdschap aan kan.
Ondanks mijn gedweep met Australië vroeger, was er ook een klein stemmetje dat wees op mijn behoefte aan ‘problemen’. Een dag zonder spanning of belangrijke vraagstukken is een dag niet geleefd, zoiets. Komt vast door de 48 kruisraketten en alle zure regen die toen op de achtergrond meespeelden. In ons oude, afgeragde Europa gebeurt altijd wat wezenlijks. En het leven is geen Disneyland. Het moet ergens over gaan, vind ik.
In onze huidige samenleving zit een vergelijkbare schizofrenie. Als werkzoekende kan ik een workshop volgen. Daarin leer je hoe je tijdens een sollicitatiegesprek ‘‘het vlammetje in je ogen’ kan laten branden, om echt contact te maken.’ Deze tekst komt van een voormalige HR-manager.
Hoe goed bedoeld ook, van zo’n benadering ga ik compleet over mijn nek. Want in Nederland zoeken, naast de officiële werklozen, nog ruim drie keer zoveel mensen naar (meer) werk. De reële werkloosheid bedraagt zo’n 20%. En alles wijst er wereldwijd op dat dit percentage in de toekomst oploopt.
We zoeken voortdurend naar veiligheid, zekerheid en een utopie. Alle drie zijn ze hooguit tijdelijk haalbaar. Toch houden we onszelf voor dat we het leven naar onze hand kunnen zetten. We mogen niet toegeven aan tegenslagen. En als ze ons toch overkomen, moeten we er niet lang bij stilstaan. Want hebben we tegenslag soms aan onszelf te wijten? Nee, laten we liever optimistisch blijven. Dat is beter voor iedereen.
Deel 2 – Never give up
Onze berichtjes op Twitter, Facebook en LinkedIn staan er vol mee. Met ‘voorbeelden van de tsunami aan positieve, motiverende en inspirerende spreuken waarin je dag in dag uit verzuipt. Never give up. Life is about moments. Don’t wait for them, create them. Dream it, wish it, do it.’ Jacq. Veldman schrijft erover in het Volkskrant magazine van deze week.
Wat doen al die kreten en spreuken eigenlijk met ons? Bij hoeveel mensen bereiken ze het tegenovergestelde van wat ermee wordt beoogd? Never give up heeft menigeen een complex bezorgd. Want als je opgeeft, dan ben je een loser, een nietsnut, een minkukel. Toch? Je moet ten minste tot het uiterste zijn gegaan, en daar voorbij.
Never give up is heel lang mijn leidraad geweest wat Australië betreft. Zelfs toen ik al niet meer zeker wist of ik er wilde wonen, deed ik nog een ultieme poging. De tijd drong omdat er voor immigratie een leeftijdgrens is. Dus nam ik contact op met een immigratie-consulent. Feitelijk werd ik gedreven door een reclameslogan en een Hollywood-droom.
Of is het meer dan illusie? Een spreuk als Never give up kan je aanzetten tot grootse daden. Een daadkracht die je van jezelf niet verwacht. In de juiste omstandigheden en met veel wilskracht kan je jezelf zeker ontstijgen. Volgens de film komen er altijd moeilijkheden op je pad die je moet overwinnen. En als het helemaal lijkt te mislukken, is daar alsnog de redding. Zo hoort het te gaan.
Alleen loopt het in werkelijkheid weleens anders. Dan bereik je op een gegeven moment een persoonlijk kantelpunt. En rest je slechts de keuze tussen twee vragen. Namelijk: is er nog een piepkleine kans op succes?, versus: is het zinloos om door te gaan? Niemand die het je echt kan zeggen. Daarop moet je zelf het antwoord bedenken.
Eerder heb ik dingen bereikt die anderen en ikzelf nooit voor mogelijk hadden gehouden. Daarom geloof ik dat als je iets echt wilt en als het binnen je macht ligt, je het kunt bereiken. In die zin is de gedachte achter Never give up waar.
Het wordt pas een leugen als anderen het onder valse voorwendselen gebruiken. Als het geen welgemeende aanmoediging is, maar een marketingtruc of een verkapt oordeel inhoudt. Wanneer je blij en optimistisch móet zijn, in andermans belang. Ik beschouw dat als een ontkenning van ons menszijn. Voor opgeven en de consequenties daarvan, is soms veel moed nodig. Opgeven is ons goed recht, vind ik. Opdat we positief kunnen blijven.
Raam Open 