In de humanistische dialoog bijeenkomst gaat het over tweede kans. Krijg je een tweede kans? En wat gebeurt er dan? Wie verdient een tweede kans? Waarom? Wat is daarvoor nodig? En dan? Wie of wat geef je een tweede kans?
Vroeger dacht ik dat de combinatie rood met paars niet kon. Maar van alle kleurencombinaties vind ik rood met paars misschien wel het mooist. Vooral als het rood bloedrood is. Die rode, dat is duizendschoon.
Grijs met geel. In de modewereld is dat een geliefde combinatie. Vermoedelijk kijkt de modewereld naar de natuur voor inspiratie. Mistige dagen zijn ideaal voor foto’s van een steunkleur tegen een grijze achtergrond. Vorig jaar maakte ik deze met gele blaadjes. Dit jaar wordt het een uitsnede met gele hazelaarkatjes.
Hortensia’s zijn maar saaie uitslovers, vinden sommige mensen. Insecten hebben weinig te zoeken bij de bloemen, want de meeste soorten zijn steriel. Zelf vind ik hortensia’s prachtig. Ik laat de uitgebloeide bloemen tot het voorjaar aan de struiken zitten. Dan bieden deze parasolvormige bollen tijdens de winter beschutting aan insecten en aan nieuwe knoppen. Tussen de uitgebloeide bloemen valt van alles te ontdekken. Zie bovenstaande foto van een oude bloem met ragfijne blaadjes. Alleen de nerfjes zitten er nog aan. De vorst heeft ze vannacht rijkelijk besuikerd. Kijk je met aandacht naar deze struiken, dan verrassen ze je het hele jaar door met de sierlijkste details.
(Klik desgewenst op de foto voor een vergroting.)
Als je oog hebt voor detail, dan valt er bij hortensia’s veel schoonheid te ontdekken in verval. Het is wonderlijk hoe de bloemen steeds in een andere schakering verkleuren. Dit jaar overheersen roze, lila en magenta. In een voorgaand jaar waren de bloemen vooral blauw. En deze keer bevatten ze allerlei verrassingen. Zoals een enkel blaadje filigrain of ragfijn goud.
Klik desgewenst op de foto voor een vergroting.
Het is inmiddels een jaarlijkse traditie geworden om in augustus naar de Posbank te gaan. Bij voorkeur op een doordeweekse dag, met iemand die de mooiste achteraf paadjes kent in de directe omgeving. De drukte valt niet meer te vermijden (denk: molens in Kinderdijk), maar zolang de groepen motorrijders afwezig zijn, kun je er volop genieten van een heuse natuurbeleving. Want als je even stil bent, hoor je de bijenvolken zoemen, terwijl de schapen van de Rhedense kudde het gras maaien, en de lome wind je zongewarmde zoete vleugjes nectar toewaait.
Oranje tulpen en een Nederlandse vlag. Het mag duidelijk zijn: dit is het oude kerkje in Oosterbeek op Koningsdag.
Al jaren wil ik de bloeiwijze fotograferen van de daucus carota, ofwel de wilde peen. Deze plant komt algemeen voor op graslandjes, bermen en dijken. Dus hoe moeilijk kan het zijn. Nou, toevallig zijn dat tamelijk open plekken. De wind heeft er vrij spel. Gisteren was het resultaat onscherp, maar inmiddels heb ik een nieuwe poging gewaagd.
Aan het eind van de bloeitijd krult de schermbloem naar binnen en neemt dan de vorm aan van een vogelnestje. Daarna rijpen de stekelige zaadjes. Op deze foto’s zijn ze nog jong en groen.
Mocht je nu denken: ‘Ik heb hier al iets vergelijkbaars gezien.’, dan kan dat kloppen. Want op Raam Open staan ook foto’s van een roodborstnestje.
Raam Open 