Categorie: Geld

Geld besparen door niet te werken

On door Raam OpeninGeld3 reacties

Weinig mensen beseffen het, maar je kan flink geld besparen door niet te werken. Neem de verzuchting van een vriendin. Zij kon na lang solliciteren aan de slag bij een internationale organisatie. Alleen moest ze nog wel een representatieve outfit kopen. Voordat ze een cent had verdiend, gaf ze daar al een maandsalaris aan uit. Zo zijn er meer uitgaven die je vooral doet als je werkt. Ik zal wat kostenposten opsommen.

  1. Met stip op nummer 1. De vakanties, doorgaans in het buitenland. Wanneer je in een vast stramien leeft, wil je er graag jaarlijks tussenuit.
  2. Een aparte werkgarderobe met tassen en schoenen. Zie voorbeeld boven.
  3. Alle onderweg gekochte hapjes en drankjes plus de snelle maaltijden voor wanneer het laat wordt. Voor de prijs van een kopje cappuccino koop je een heel pak filterkoffie.
  4. Eten uit de tuin versus eten uit de supermarkt. Als je tijd hebt om te tuinieren, eet je de hele zomer lang verse groenten, kruiden en fruit. Scheelt een hoop en is nog gezond ook.
  5. Zakdoekjes en medicijnen. Kantoren en volle treinen zijn beruchte ruimten voor verspreiding van ziektes. Bovendien krijg je stress van werk.
  6. Heb je last van stress of een zittend beroep? Dan zoek je wellicht ontspanning en beweging in de sportschool. Kost ook geld.
  7. Reiskosten, kinderopvang, de stomerij, hulp in de huishouding en ingehuurde vaklieden voor onderhoudsklussen. Want thuis doe je minder zelf als je de hele week elders werkt.

Welbeschouwd bespaar je al gauw minimaal € 5.000 per jaar tijdens periodes waarin je niet werkt. Soms vraag ik me af waarom mensen nog langer voor geld werken.

Geen geld voor vakantie, of geen zin

On door Raam OpeninGeld, Reizen4 reacties

Volgens onderzoek van het Nibud gaat een kwart van de Nederlanders tussen 18 – 65 jaar niet op vakantie. De reden: vakantie is te duur en het vakantiegeld is nodig voor grote aankopen of voor aflossing van schulden. Vooral mensen met wisselende inkomsten blijven vaker thuis. Als persoon zonder inkomen bewaar ik spaargeld ook liever voor noodzakelijke uitgaven. En met een keuze voor thuisblijven valt goed te leven.

Decennialang vierde ik royaal vakantie. Drie of vier vakanties per jaar waren normaal. Wellicht willen ‘echte reizigers’ eindeloos op ontdekking blijven gaan. Maar voor mij kwam het keerpunt in 2010. Ik was al mijn hele leven vrijwel elk jaar weggeweest. Soms maandenlang. Inmiddels had ik op alle continenten een verlanglijst met bestemmingen afgewerkt.

In 2010 was ik voor de tweede keer in Indonesië en bespeurde ik verzadiging. Verveling zelfs. Onmiskenbaar. Weer Azië, weer dezelfde tropische vegetatie, weer die hitte en weer die lange vluchten. En dan dat hectische gekrioel op Schiphol. Die luchthaven, daar had ik helemaal genoeg van. De glans was er af. Ik was klaar met die verre reizen. Eigenlijk bleef ik veel liever in Europa en wilde ik gewoon wandelen. Meer niet.

Toen ik in 1992 mijn vorige woning kocht, heb ik uitgerekend hoeveel geld ik op dat moment had kunnen inleggen als ik het niet in de voorgaande 12 jaar aan reizen had besteed. Om precies te zijn: de helft van het aankoopbedrag. Toch, op een enkele mislukte vakantie na, zou ik het zo weer hebben gedaan.

Nu woon ik in een ideaal wandelgebied en hoef ik niet ver te gaan. Hierdoor bespaar ik jaarlijks duizenden euro’s door wekelijks een dagje op wandelvakantie te gaan. Daarnaast kijk ik met tevredenheid terug op wat ik al heb gezien en beleefd. Hopelijk wordt het internationale treinverkeer binnen Europa snel verbeterd. Dit als goed en comfortabel alternatief voor vliegverkeer. Dan wandel ik ook graag weer over de grens.

Een rijk gevoel

On door Raam OpeninGeld8 reacties

Het energiebedrijf stuurt een e-mailtje: de jaarrekening staat klaar. Ik open het bericht en zie het bedrag staan. Ruim twee keer zo veel als normaal. Wááát?! Oh, en het geld wordt binnen twee weken automatisch van mijn bankrekening gehaald. Wel ja. Van het verschil zou ik rustig een week op vakantie kunnen gaan. ‘Zie deze link voor details.’ Achterdochtig kijk ik of dit soms een fishing mail is. Maar mijn klantnummer staat er echt.

Er is het afgelopen jaar van alles gebeurd. Aardbevingen in Groningen. Rekent het energiebedrijf de extra kosten van Wiebes’ wilde plannen nu al door? Ik heb een slimme gasmeter gekregen. Je hoort verhalen dat na vervanging de verbruikskosten soms enorm stijgen. Bovendien werkte die meter slecht. Kan hij op hol zijn geslagen? En daarna is er weer een nieuwe meter geïnstalleerd. Is de tussenmeterstand wellicht verkeerd genoteerd?

Een vergelijking met de factuur van het voorgaande jaar biedt duidelijkheid. Door de koude winter is het gasverbruik toegenomen. Ook steeg het tarief in de tussentijd. Maar wat vooral opvalt: de vermindering energiebelasting ad € 310 is ineens verdwenen.

De volgende ochtend bel ik naar het energiebedrijf. Het duurt even, maar dan krijg ik een mevrouw aan de lijn die e.e.a. natrekt. Wat er fout is gegaan, vertelt ze niet, maar de rekening wordt aangepast. Het scheelt honderden euro’s. En dat na een telefoontje van slechts 14 minuten. Verdiende ik altijd maar zo snel geld.

Ineens voel ik me rijk. Alsof er wat te vieren valt. Ik wil al gebak gaan halen. Dat doe ik namelijk meestal in zo’n situatie. Vreemd eigenlijk, want ik moet nog steeds een bedrag bijbetalen.

Hou grip op je geld

On door Raam OpeninGeld2 reacties

Volgens het Nibud worstelt 40% van alle Nederlanders met de financiële administratie. Dat is zorgwekkend, maar het verbaast mij niet. Want papieren rekeningen komen zelden nog per post. Tegelijk gebruiken we onze bankpas bijna achteloos. En via apps zitten we zo vast aan een abonnement. Met de overgang van tastbaar geld naar bankpas naar smartphone verdwijnen de financiële consequenties van ons handelen steeds verder uit beeld. Jong en oud ontbeert overzicht en gaat de mist in. Daarom maak ik dat overzicht zelf.

Geniepig zijn vooral de nieuwe ‘onzichtbare’ rekeningen die je kan verwachten van abonnementen en bijna vergeten aankopen. (Ticket Master – € 250.00. ‘Oh, da’s waar ook, we hebben vorige week ff snel op internet vier kaartjes gekocht voor dat concert in oktober.’) Creditcards zijn van oudsher de grootste instinkers. Na gebruik kan je het bedrag binnen een maand kosteloos terugbetalen. Alleen ontvang je geen herinnering. Dus voordat je het beseft, tikken de rente en kosten al aan.

Daarom maak ik aantekeningen van aankopen. Al sinds 1981 hou ik in schriftjes een privéboekhouding bij. Wekelijks check ik bankafschrijvingen en reken ik het bedrag aan contante uitgaven uit. Hierdoor heb ik steeds overzicht, maar vooral ook inzicht in mijn bestedingen. Dat helpt bij een planning.

Wil je grip op je geld houden, dan kan je het beste van je inkomsten en uitgaven een financieel overzicht maken. Dat is heel simpel. Kijk naar wat je per maand aan inkomsten kan verwachten. Zet al je vaste lasten op een rij en bereken wat je maandelijks voor eten, kleding, uitstapjes, etc. nodig hebt. Trek het een van het ander af en zie wat je overhoudt. (Het Nibud heeft hier programma’s voor.)

Waar het om gaat, is dat je aan het begin van de maand geen overschot op een betaalrekening laat staan. Want dat geef je gelijk uit. Is er genoeg, hevel dan een deel over naar een spaarrekening of een beleggingsfonds. Het fijne is dat je dan altijd reserves hebt voor grotere aankopen. Voor geld op een spaarrekening wil je een goede bestemming bedenken. Zoals een nieuwe auto, koelkast of een vakantie.

Hou je daarentegen zelden wat over? Tja, dat wordt dan schrappen of schrapen. Een nieuwe inkomstenbron aanboren kan wellicht ook. Alles beter dan die creditcard, in elk geval.

Nou, dat begint al goed

On door Raam OpeninGeldEen reactie plaatsen

Het is het weer zover. Ik kan bijna niet in slaap komen. Dat gebeurt vaker wanneer mijn arme hersentjes meer moeten verwerken dan ze in de tijdspanne van een dag aankunnen. En ik dacht gisteren nog wel: ‘Laat ik eens goed beginnen. Eerst de administratie van mijn eenmanszaak bijwerken en dan gelijk de aangifte omzetbelasting invullen. Als kleine ondernemer kom ik vast wel in aanmerking voor de korting.’

Want ik had een bescheiden omzet. De eerste drie kwartalen stelden weinig voor. En die opdracht afgelopen najaar vergde ook slechts twintig uur per week. Dus zou ik echt niet tot de groten der aarde op belastinggebied horen. Die kleineondernemersregeling zag ik al helemaal voor me. Grapje van mijn onbetrouwbare hersenen.

Want de omzet in het vierde kwartaal was wel de moeite waard. Het begint een rode draad in mijn leven te worden: net te jong, net te oud, net te weinig, net te veel. Dit jaar zal ik beter opletten, anders zit ik straks weer een week lang uitsluitend voor de belastingdienst te werken. Ik ben er een beetje onpasselijk van.

Verder lekt het zolderraam sinds de laatste sneeuwval en er spelen nog wat zaken. Toch loopt het volgens dit oudje allemaal wel los: Wijsheid komt echt met de jaren.

Ach, als ik Raam Open toch niet had …

De aantrekkingskracht van helverlicht gif

On door Raam OpeninGeld6 reacties

Eind november. Een natte, late maandagmiddag. Via omleidingen passeer ik de Zuidas, badend in het felle licht van de vroeg gevallen duisternis. Ongenaakbare torens naast de voortjakkerende avondspits. Zwarte geometrische geraamten vol zilveren vitrines. Krioelend van de zwarte pionnetjes in alle vormen en gedaanten. Radertjes. Staand, lopend, zittend aan een bureau. Alleen, of samenscholend in een vergadering.

Bewegende beelden als in een zwart-witte jaren vijftig tekenfilm. Ik zie de Zuidas voor het eerst rond dit tijdstip en vind de uitstraling betoverend mooi. Zo imponerend was de allereerste aanblik van New York, ooit. Het Italiaanse kindvrouwtje tegenover me is ook onder de indruk. Ze kirt bewonderend tegen haar man ‘bello’.

Gezocht heb ik naar Google-afbeeldingen van de Zuidas in hetzelfde vroege avondlicht. Maar geen foto geeft die eerste aanblik zo goed weer als mijn herinnering. Om het oorspronkelijke beeld te vangen, moet ik toch eens terug naar dat oord van hel en verdommenis.

Als de trein stopt op Amsterdam Zuid, stapt het Italiaanse paar uit.

Tegenover mij verschijnen twee jonge carrièrevrouwen. Goed gekleed, verzorgde make-up, dure tassen en jassen. Toch blijft de klasse van de charmante Italiaanse voor hen onbereikbaar. Ze beginnen meteen over euro’s, promoties, grote uitgaven en een dure zitbank. Plus de take-away hapjes en drankjes, waar ongemerkt veel geld naartoe gaat. Per werkdag wel € 20. ‘Maar je moet toch eten.’ Allebei nemen ze nog een hap. De een van haar AH-salade, de ander van haar sushi.

Even later vergelijken ze hun hypotheken. Hierbij halen ze hun mobieltjes tevoorschijn en slaan driftig aan het rekenen. Als een stel pokeraars houden ze de schermpjes dicht bij hun lichaam. De een is slechts 25% van het gezamenlijke inkomen kwijt aan de hypotheek. De ander gaat daar direct overheen: maar 17%. Het landelijke gemiddelde is 33%. Ik ondertussen, kan me ternauwernood beheersen. Zo verleidelijk is het om ze te overtroeven. Juist daar aan de Zuidas. Ach, ooit stond ik zelf zo in het leven en maakte ik vergelijkbare berekeningen.

 

AH let op de kleintjes, en ik nu ook

On door Raam OpeninEconomie, GeldEen reactie plaatsen

Vanwege mijn financiële situatie heb ik flink gesnoeid in mijn bestedingen. Alleen uitgaven aan levensmiddelen blijven buiten schot. Ik koop gewoon wat ik lekker vind. Goed eten is belangrijk en sommige principes zijn dat ook. Dus kiloknallers komen er niet in. Wel ik let beter op aanbiedingen. Appie moedigt dat aan met voordeeltjes op vertoon van een bonuskaart. Je moet echter wel uitkijken wanneer je artikelen in de aanbieding koopt.

Een poosje geleden deed ik boodschappen op zondag. Ik zag dat waspoeder, een relatief duur product, in de aanbieding was. Er stond een bordje bij met ‘Bonusaanbieding’. Dus nam ik gelijk een groot pak mee. Bij de kassa gaf ik mijn bonuskaart af. Maar het totaalbedrag viel tegen. Bleek dat toch de volle prijs was berekend. AH doet namelijk ook aan kleine lettertjes. De aanbieding was pas geldig vanaf de volgende dag. Ze doen bij ons niet moeilijk. Daarom kreeg ik bij de servicebalie het verschil direct terug.

Maar onlangs was het weer raak. Op een aparte display lagen verschillende soorten koekjes en biscuits van Verkade. In de aanbieding als je er twee nam. Combineren mocht ook. Dus pakte ik er van twee soorten elk een. Wel controleerde ik nog even de bon voordat ik de winkel verliet. Dat deed ik vroeger nooit.

En ja hoor, weer was de volle prijs berekend. Naast de koekjes in de aanbieding lagen er kennelijk ook iets grotere pakjes van Verkade. En die deden in de aanbieding niet mee. Nou ja zeg, leg ze dan niet pal naast elkaar op dezelfde tafel! Weer kreeg ik bij de servicebalie het verschil gelijk uitbetaald. Maar toch, hè, maar toch.

Ik zou je niet kunnen zeggen wat een halfje volkoren kost. En de prijs van een pak melk weet ik evenmin. Maar hou hem in de gaten hoor, die Albert Heijn.