De zolen van mijn wandelschoenen laten los. Oorspronkelijk waren deze schoenen waterdicht. Nu dringt er vocht naar binnen. Verder verkeren ze wel in redelijke staat en bovendien lopen ze lekker. Maar ze komen uit de uitverkoop (aanschaf slechts € 60) en ik heb nog twee andere paren. Zijn ze een reparatie dan toch waard? Even later kijkt de schoenmaker er naar. Hij ontdekt een scheurtje in het bovenleer en wil de zolen vervangen. Ik hou het bij vastlijmen en een kleine reparatie. Kosten: samen € 24,50.
Het was te verwachten dat mijn spullen nu kapotgaan. In 2009 eindigde mijn laatste vaste contract en daarmee begon de financiële onzekerheid. Tot dan toe kocht ik altijd gewoon wat ik mooi vond en/of nodig had. Maar sindsdien koop ik vooral strategisch. Zo kocht ik in dat jaar een klassiek model winterjas van goede kwaliteit. Ik zou geen kou hoeven lijden uit armoede. En stevige wandelschoenen gaan lang mee. Nu, tien jaar later, zijn de vaakst gedragen aankopen van toen wel versleten.
Het geeft vaak voldoening om de gebruiksduur van spullen te verlengen. Bij de zolderverbouwing konden we een vrijgekomen stuk vloerbedekking benutten. Dat is ook prettig voor het milieu. Verder bewaar ik sinds de keukenverbouwing enkele plinten. Die komen van nu pas op de zolderwanden. Daarbij scheelt dit een rit naar de bouwmarkt en onhandig gesleep met spullen. Vandaag heb ik een restje beits opgemaakt. Er was precies genoeg voor enkele slijtageplekken. En een oude toiletdeur krijgt straks een tweede leven in de woonkamer.
Dinsdag zijn de wandelschoenen klaar. Dan heb ik voor elk seizoen weer een goed paar. Later zal wel blijken of deze reparatie leidt tot een besparing. In elk geval gaan deze schoenen langer mee.