Tot vandaag kon ik met een wijde bocht om zijn ideologie heen draaien. Ik hoefde niet eens zijn naam te noemen. Toch dacht ik bij elke zoekopdracht op internet: Wat zal Google hiervan vinden? Hoe lang kan ik hiermee doorgaan voordat een algoritme mij op een zwarte lijst zet? Want Google weet vast wel wie ik ben. En wie zullen die lijst dan onder ogen krijgen?
Dit gaat een totaal verkeerde indruk wekken. Dit zal mij in een dubieus licht plaatsen. Terwijl ik niets met die andere foute figuren te maken wil hebben.
Ik heb overwogen om via DuckDuckGo ondergronds te gaan, omdat ik voor het onderzoek een boek moet raadplegen waarvan de titel zeer gênant is. Kijk je naar de gravatars en schuilnamen van de mensen die het aanbevelen, dan denk je: Getver! In dit gezelschap wil ik nog niet dood worden gevonden. Maar het is te belangrijk.
Via een omweg heb ik gekeken of het ergens onopvallend te koop is. Want bij bestelling via internet zal ik toch een naam en adres moeten vermelden. En via de betaling achterhaalt men zo wie het heeft aangeschaft. Ik zou nog kunnen vragen of iemand anders het voor mij wil bestellen. Maar wie? Die ander weet dan ook meteen wiens naam er in koeienletters op de kaft prijkt.
Nu heb ik het besteld en straks moet ik de gifbeker leegdrinken, zodra het boek in de bieb klaar ligt. Betrof het maar een geslachtsziekte of zo. Dan zou ik mij misschien minder generen. Echt, hierna mag ik nooit meer een expositie in de plaatselijke bibliotheek organiseren.
Zucht. Maar ik móet weten of iemand anders over hetzelfde onderwerp heeft geschreven.
De titel? Iets met Hitler’s bouwwerken.
Raam Open 
Op een van de documentaire zenders (History of Discovery?) draait op het ogenblik een eindeloze serie met die titel. Daar kijken ook gewoon mensen naar…
Oké, dus misschien valt het mee. Wanneer ik het boek ga ophalen, kan ik altijd nog zeggen dat het voor ‘Een vriend van een vriend van een kennis’ is.
Nou, dat valt toch wel mee?
Er staat ook een groot hakenkruis op de kaft. Ik vind het maar niks hoor.
Ik heb Mein Kampf in de kast staan. Vind ik ook maar niks. Slecht boek, dat ten eerste, maar het staat er in koeienletters op. Ik denk altijd dat als iemand het ziet dat ze denken dat ik een sympathisant ben.
Jemig. Heb je dat zelf gekocht en zo ja: wat dreef je daartoe? Staat het boek in de woonkamer?
Dat was mijn vrouw. We hebben het al heel lang. Toen het hier nog niet verkocht mocht worden, het komt uit Belgie. Ik weet ook niet wat haar dreef, ik denk een combinatie van interesse in de tweede wereldoorlog en haar dwarse karakter. Zij kwam er niet doorheen. Ik kwam tot blz 600 voordat ik kapituleerde. Ik was totaal niet bang dat ik aangezet zou worden tot haat. Hitler wist heel goed dat de kracht van het gesproken woord veel sterker was dan dat van het geschreven woord. Omdat kuddegedrag van mensen veel sneller wordt aangewakkerd door het gesproken woord. Dat is nog steeds zo. Wat dat betreft is er aan de mens niks veranderd. En hij was een heel slecht schrijver. Was hij maar beter geweest in schrijven en slechter in de rede. Dan had niemand naar hem geluisterd.
Wat jij hier beschrijft, is precies waarom ik het goed vind dat dergelijke boeken beschikbaar blijven. We kunnen altijd iets leren van het verleden en daarvoor moeten we originele bronnen met ongefilterde informatie kunnen raadplegen. Wel grappig dat Hitler een slechte schrijver was. Vermoedelijk was er niemand die zijn werk durfde te redigeren.
Een vriend van een vriend van een kennis verzamelt al jaren spullen uit de oorlog en daaronder zijn ook nazi uniformen e.d. Is hij een nazi? Hangt hij de ideologie aan? Nee, maar het is een onderdeel van de geschiedenis van de 2e wereldoorlog en daar hoort dit ook bij. Denk niet dat je zomaar als nazi of erger bestempeld word als je er in verdiept, lijkt me dat daar meer voor nodig is.
Helemaal mee eens, en je brengt mij op een idee met die ‘vriend van een vriend’ et cetera.
Er zijn er vast meer in geïnteresseerd. Geen probleem van maken.
Ja, die belangstelling is er, maar je weet nooit wat ze hier in dit dorp allemaal denken. 😉
Maar allee, een staaltje van organisatorisch en bouwkundig vernuft… dat moet kunnen.
Precies, want het onderwerp is beslist interessant. Onvoorstelbaar wat er toen allemaal werd bedacht.