Soms verlang ik toch zo naar een fotografisch geheugen. Of beter: doe mij maar een total recall ervaring. Neem die rondreis in Madagaskar, waar ik gisteren over schreef. Het woord zegt het al: bij een rondreis ben je bijna dagelijks van A naar B onderweg. Je doet een korte indruk op en hup, daar gaan we weer naar de volgende locatie. Busje in, busje uit; snel even wat eten voordat het avondprogramma begint. Van zo’n reis blijven slechts flarden hangen in je herinnering. Terwijl informatie beter beklijft als we handelingen met aandacht verrichten en herhalen.
Het was prachtige rondreis in 2004, maar in mijn geheugen ontbreken nu hele stukken. Er resten verder alleen nog een onvolledig fotoalbum en een fragmentarisch reisverslag.
Stel dat het mogelijk wordt om je eigen ervaringen te herinneren alsof je de hoofdpersoon bent in een film. En dat je zelf mag bepalen welke scenes je daarin opneemt. Dan kan je de prettige ervaringen tot in detail bewaren en weer herbeleven. En van de mindere is een korte samenvatting van de belangrijkste lessen genoeg.
Dus beste AI-ontwikkelaars, waar wachten jullie op?
Wel alleen de mooie/fijne herinneringen dan graag. Die nachtmerries mogen wat mij betreft wel wat wazig blijven.
Ik denk dat je hersens zelf een filtersysteem hebben: je onthoudt wat leuk en/of belangrijk was. Als het andere onthouden is overbodig.