(Nog vier dagen tot de opening.)
‘Lieve God,’ schreef ik eerder deze week in mijn schrift vol dingen die ik nog moet, ‘geef mij alstublieft sneller werkende hersenen, zodat ik mijn werk als waakhond efficiënter kan doen. U weet dat ik bezig ben met die foto-expositie. Nou, wat mij nu toch weer is overkomen …’ Hier bleef het bij, omdat ik te moe was om verder te schrijven en dan worden mijn hersenen sloom.
In mijn hoofd tolde van alles rond en dat kost veel energie. Dat heb ik altijd wanneer iemand onzalige ideeën door wil drijven en zonder overleg zijn of haar eigengereide ding gaat doen. Uiteindelijk heb ik alles af kunnen wenden en daarom gaat het nu goed.
Keep going, je bent er bijna.
Dank voor deze bemoedigende woorden. … En nu maar duimen dat de expositie door mag gaan. Er zijn zojuist strengere coronamaatregelen afgekondigd.
De beruchte laatste loodjes, succes!!!
Dank! Het werk is gedaan en de foto-expositie mag met de in acht genomen coronamaatregelen doorgaan.