Hoewel sommigen over hun nek gaan bij de term ‘omdenken’, vind ik het wel wat hebben. Omdenken is nu populair in de wereld van coaching. Je beziet hierbij een probleem als een feit en kijkt vervolgens naar nieuwe mogelijkheden. De klusser die mij overwegend goed heeft geholpen, geeft weinig blijk van creatief denken. Als het niet gaat, dan gaat het niet. Punt. Misschien heeft dit te maken met zijn depressiviteit, of omgekeerd. Vergeleken bij hem ben ik wel een kei in omdenken. Het vorige logje bevat hiervan een voorbeeld. (Foto is mislukt, maak daar een aardig verhaaltje van.)
Maar het allermooiste voorbeeld van omdenken ever gaf punker Vyvyan al begin jaren tachtig, namelijk in de legendarische serie The Young Ones. Als ik mij het fragment goed herinner, gaat het als volgt.
Vyvyan wil tv kijken, maar het stopcontact zit te ver weg. Hij probeert uit alle macht de stekker in het stopcontact te krijgen. Tevergeefs. Dus wat doet Vyvyan? Stampend en tierend dendert hij op zijn soldatenkisten de voordeur uit. Om even later terug te keren met een bulldozer, waarmee hij de voortuin platwalst en de hele buitenmuur met stopcontact en al een meter dichter naar de tv toe rijdt.
Briljant.
Wat vind je van dit omdenken van een jongen van zes jaar:
“Ik ben dat niet kwijt. Ik heb gewoon nog niet gezocht op de plek waar het ligt.”
Dit lijkt mij een vroegwijs manneke dat het nog ver kan gaan schoppen in het leven.
Ik keek vroeger altijd naar The Young Ones. Echt hilarisch. Je moet er wel voor open staan voor die humor. Overigens zou ik het omdenken goed kunnen gebruiken nu…
Hoe maffer, hoe beter. Laat dat maar aan de Engelsen over.
Geweldig verhaal! 🙂
Je moet maar zo’n scène kunnen bedenken.