Wat doe je anno 2019, als je een huiseigenaresse bent en een goede klusser vindt, die meerdere disciplines beheerst, beschikbaar is en heel betaalbaar bovendien? Nou, geloof me, die hou je bezig zo lang het maar kan. Al moet je er je woning voor laten uitbreiden.
Ik ga nog net niet zo ver dat ik hier een bedje voor hem neerzet, maar het scheelt weinig meer. Wil hij om 09.00 uur beginnen? Is goed. Komt hij om 10.00 uur, deze keer? Ook prima. Soms is hij ziek en dan blijft hij weg. Dat is steeds even slikken. Maar kan hij moeilijk zijn bed uit komen en moet hij eerst nog een rondje met de hond lopen? Geen probleem, hoor.
Want als hij er is, dan werkt hij in een moordend tempo door, zonder gezeur. My wish is his command. Zijn er complicaties (zijn die er ook weleens niet?), dan lost hij ze op voordat ik het doorheb. Geld is geen punt. Ik heb hem al een hoger uurtarief aangeboden voor de klussen waarbij hij zijn specifieke expertise benut. Hoeft-ie niet.
Dus ja, wat gebeurt er dan? Je wordt er hoopvol van. Je gaat zelfs kansen zien. Zo ontdekte ik dat ik diverse klussen was vergeten. Of misschien wel had opgegeven. Een leuning bij de keldertrap, bijvoorbeeld, waar ik eens lelijk ben gevallen. Die lag al drie jaar klaar. En in de keuken een afzuigkap. Die wil ik al zo lang. Trouwens, wat te denken van de zolder? Daarmee kon hij direct aan de slag.
De zolder was prima, maar wel wat krap. Een vorige eigenaar had de onderste helft van het schuine dak betimmerd met rechte voorzetwanden. Daarachter zat 7 m2 moeilijk bereikbare ruimte. Zonde, natuurlijk. Vanmorgen zijn die rechte wanden verwijderd en morgen werkt hij het schuine dak mooi af. Zo krijg je vanzelf woninguitbreiding. Tel uit je winst.
Handig hoor, zo’n klusser over de vloer. Nieuw boeideel maken, stukje dak renoveren, kraan repareren, bedrading aanpassen, stopcontact toevoegen, waterafvoer verplaatsen, verwarmingsbuizen omleiden, laminaat verleggen: dat kan hij allemaal. Hij is graag bezig en hij vindt het prettig om hier te werken. Ik ga dus gauw nog wat bedenken.
Het leven mag je ook wel eens toelachen, dat verandert de blik op het menselijke ondermaanse..
Beslist, en ik denk dat hierbij sprake van een wisselwerking is.
Haha, lijkt wel een soort verslaving, maar wel een mooie.
‘Verslaving’, dat is een treffende omschrijving.
U is een bofbips mevrouw. Je leent hem zeker niet uit hè? Mijn zus, alleenstaand, ook huiseigenaresse, met veel achterstallig onderhoud in haar jaren dertig woning, zou heel wat werk hebben voor zo’n klusser.
Ha ha, ik voel mij ook een bofbips momenteel. Meneer is wel onberekenbaar, hoor. Daar moet je tegen kunnen. Voorlopig hou ik hem nog even hier. 😉 Maar als je aangeeft in welke regio je zus woont, kan ik eens vragen wat hij tot zijn werkgebied rekent.
Mijn zus woont in Purmerend, Noord Holland dus, 20 minuten boven Amsterdam (met de auto)
Oei, dat gaat hem niet worden.
Jammer dan, maar even goede vrienden hoor.
Dat gaat als een trein daar! Ik word bijna jaloers… 😉
Als hij er is, wel ja. Jij hebt toch al je hoogsteigen klusser?
Jazeker. Maar dat is een boemeltje hoor, daar is de vaart wel een beetje uit 😉
Tja, soms moet je wat nieuwe energie toevoegen om boemeltjes gaande te houden. 😉
Je moest eens weten… 😉
Ik neem aan dat je deze man ook naar het door houtworm aangetaste hout hebt laten kijken?
Jazeker, we hebben ze met hout en al weggehaald.