Na een paar duizend wandelkilometers in Nederland ben ik aardig verwend geraakt. De landelijkste routes, geheimzinnige bossen met heuvels en dalen, statige beukenlanen, meanderende uiterwaarden, en het meest weidse zeegezicht: ik heb het allemaal gezien. Daarom verrast een gebied mij nog zelden. Maar gisteren was het raak, op de trage tocht bij Ewijk in de ruige uiterwaard langs de Waal.
De Waal, dat is toch die druk bevaren rivier; een soort vrachtsnelweg van en naar Rotterdam? Eh ja, de containerschepen varen af en aan. Maar ik kan intens genieten van het kalme getuf van mammoetschepen op het water. Het geluid is rustgevend en hoort er voor mij bij.
Bij Ewijk is een stukje land ‘teruggegeven aan de natuur’. Hier geen strak gemaaid gras, waar andere gewassen geen kans maken. Een brede strook langs het water is tot heuse wildernis omgetoverd. Er loopt trouwens ook echt groot wild rond. Wat een plantensoortenrijkdom tref je daar aan. Er groeien zo veel geurende kruiden, dat je je bij een warme windvlaag op een weide aan de Middellandse Zee waant.
Ik heb weinig scherpe foto’s kunnen maken, want het waaide en de groep liep door. Misschien een volgende keer. Deze wandeltocht is namelijk een aanrader, maar dan in het juiste tempo: traag.
Mooi, het lijkt idd op het gebied waar ik gisteren gelopen heb alleen de zandige strandjes langs de rivier waren er niet.
Zeker, langs een strang leek het op dat andere gebied. Binnenkort volgen nog wat foto’s.
Heerlijk! Ik heb wat met grote rivieren zijnde geboren in Dordrecht tussen drie grote rivieren in. Vroeger zwommen we er gewoon in.
Ja, dat brede stromende water trekt altijd.
Dat mis ik hier het meest ja, breed stromend water…
Oh jee, binnenkort volgen meer foto’s. Dat wordt heimwee, hoor. (En dan heb ik nog gezwegen over de intocht van de vierdaagse.)
Haha, die ben ik ontvlucht! Heel symbolisch vorig jaar op de dag van de intocht vertrokken uit Nijmegen, richting ‘ro’ (rust). Dus daar heb ik geen heimwee naar hoor. Maar de Waal, en de IJssel, en de Maas… zucht. We hebben hier een Storå. Dat is Grote Rivier, letterlijk. Het is een SLOOT. Maar ja, ik klaag verder niet hoor, met uitzicht op zee… én de fjord, wat eigenlijk ook wel een soort heel brede rivier is … 😉
Een fjord is ook heel mooi. Maar ja, het is geen Waal natuurlijk. 😉
Waanzinnig mooie foto, dus ben benieuwd naar de rest!
Wordt vervolgd.