Soms hoor je een woord waarvan je denkt: ‘Hé, dat ken ik nog niet.’ Zo stuitte ik gisteren op het Engelse coddiwomple. Dat betekent: ‘to travel in a purposeful manner towards a vague destination.’ Hoe was het mogelijk dat ik daar nooit van had gehoord, terwijl ik zo veel heb gereisd? Nou, gewoon, omdat het woord pas kort bestaat en door de huidige travellers scene via internet wordt verspreid. ‘Ik word echt oud.’, dacht ik daarbij.
Mijn gedachten zijn af en toe behoorlijk grillig. Misschien omdat ik nu doelbewust toewerk naar een uitkomst die volstrekt onzeker is. Ik weet heel goed wat ik wil bereiken. Maar de weg ernaartoe zit vol kronkels en ik kan niet in de toekomst kijken. Dit speelt in het groot en in het klein. De schors van een pseudoacacia past daar mooi bij. Die zit vol lijnen, groeven, splitsingen en uitbarstingen. En sommige lijnen komen weer bijeen.
‘Zo grillig als de schors van een Robina.’, dacht ik daarbij. Je zou dit zo als Nederlands spreekwoord kunnen invoeren. Maar een of andere voetbalcommentator is mij voor geweest met iets vergelijkbaars: ‘Zo grillig als een vrouw in de overgang.’ Tss, wat een orakel.
Raam Open 
Geef mij maar zo grillig als de schors van een Robinia. Klinkt veel aardiger.
Ach ja, laat die mannen maar kletsen.
Ga straks onze pseudo-acacia eens bekijken. Maar die lijkt inderdaad grillig. Binnen een paar jaar kan ik dan ook zeggen of dit overeenkomt met wat de titel van dit logje is 🙂
Goed, over een paar jaar hebben we het hier nog eens over. 😉
Wie kent nu een Robinia, een hardhouten exoot die in de 19e eeuw ons land is binnengesleept? Daar hang je geen spreekwoord, gezegde of uitdrukking aan op. Gebruik dan liever een oerhollandse boom, waarvan er 12 soorten in ons land voorkomen, plus meer dan 70 (door de mens gemaakte) hybriden, die allemaal een functie hadden bij het droogleggen van Holland en het beschermen tegen het woedende water. En een die ook nog pseudorijm oplevert, altijd handig als ezelsbruggetje: Zo grillig als een wilg.
Oké, ik heb even gekeken of de schors van een wilg wel grillig genoeg is. En ja hoor, mijn instemming heb je.
Tsja, en hij heeft gelijk (ik ondervind dit aan den lijve….)