De allereerste aanblik? Dat was vrijwel zeker na een autorit of fietstocht met mijn ouders en zus over het hoge duin bij de Wassenaarse Slag. Voordat je de zee eindelijk zag, rook je al het zilte nat. Later volgden er zeeën en oceanen over de hele wereld. Maar die eerste aanblik na een lange periode van afwezigheid blijft bijzonder.
De kust bij mijn oude woonplaats is allang niet meer wat die was. Te druk en te zeer aangetast naar mijn idee. Om te zien hoe het er vroeger was – veertig, vijftig jaar geleden – moet je op een maandagmiddag vroeg in april ver weg gaan van de Randstad. Naar Schoorl bijvoorbeeld, of Hargen aan Zee.
Leeg!!!
Iaaaa, leeg
Een beetje zoals de wereld 30 jaar geleden. leeg, of toch veeeel leger.
Prachtig! Ik ben altijd weer onder de indruk van de zee als ik hem zie.
Hoor ik daar Hargen aan Zee? Heerlijk daar! Voor mij is er niets mooiers dan een (bijna) leeg strand. Ik moet bekennen dat ik dat hier in Groningen wel mis.
Heerlijk he? Het is een van de redenen dat wij juist verhuisd zijn naar dit stukje noordwest-Denemarken. Lege stranden, soms zelfs in de zomer. Die laatste foto… wauw.
Heb altijd heimwee naar de zee. Zee en strand in Hargen bewaar ik mooie herinneringen aan!
@Allemaal. Dus jullie genieten ook zo van een leeg strand en de zee. Ik had nog nooit van Hargen gehoord, maar aan jullie reacties te merken, is dat strand een goed bewaard geheim.
Een heel groot geheim…hopelijk nu nog na het lezen van je stukje 😉 😉
Ssst. 😉