Van nature willen we bij een groep horen. Als je afwijkt, heb je wat uit te leggen. Andersom bevindt je je soms in kringen waarvan je denkt: ‘Wat doe ik hier? Die anderen zijn allemaal raar. Ik ben de enige normale hier. Tussen deze mensen wil ik helemaal niet worden gezien.’ Deze camouflagezwammen denken er net zo over.
Ik heb juist bewondering voor de mensen die boven een groep staan en doen waar ze zelf zin in hebben. En die gedachte: wat doe ik hier… heb ik meer en meer…
Ja, het is prettig om onafhankelijk te zijn. Toch is het evengoed fijn om ergens bij te horen waar je welkom en thuis bent.
Wat die vervreemding betreft: wellicht weet je gaandeweg steeds beter wat je wel en niet waardeert en wil je je tijd goed gebruiken.