Ik kwam er al langs toen ik nog niet kon bevroeden dat dit landgoed mijn ‘achtertuin’ zou worden. Een rij formidabele beukenbomen. Beuken zie je hier overal. Vrij en imposant, met hun takken naar alle kanten. Of strak in het gelid lanen flankerend. Wie als landheer een beetje rijk was, liet een enkele rij aan weerszijden van lanen planten. Wie geld te over had, koos dubbele rijen. Dit is mijn favoriet.
Ik blijf ernaar terugkomen.
Regelmatig gaan deze bomen op de foto.
Zoals nu, in de lente dus.
Leuk, zo’n favoriete plekjes mee beleven.
Ik mis dat echt, hier, dit soort imposante bomen…
Hebben ze alle grote bomen bij jullie omgehakt?
Ja, lang geleden, toen de Vikingen hout nodig hadden voor hun schepen. Misschien wijd ik daar eens een blogje aan! En hier aan de woeste westkust worden ze niet hoog – door de wind groeien ze verticaal 🙄
Die Vikingen hebben wel wat op hun geweten. Ik had al zo’n vermoeden. Van IJsland herinner ik mij ook dat bomen er niet hoog worden. En aan de westkant van het Zuidereiland (Nieuw-Zeeland) groeien bomen eveneens door de zeewind helemaal scheef. Waanzinnig mooi is het daar, trouwens.
IJsland is wat dat betreft inderdaad ook bijzonder ja. Nieuw-Zeeland ken ik alleen van foto’s van anderen. Adembenemend! Mijn eerste echtgenoot woont daar inmiddels en is daar berggids (vooral voor fietsende avonturiers). Hijzelf is de hele wereld over gefietst, en is gebleven op de mooiste plek ter wereld… 😉
Dus het avontuurlijke zat er bij jullie allebei in. Nieuw-Zeeland is mooi èn er groeien zeer indrukwekkende bomen.