Wil je goed schrijven, dan moet je kunnen schrappen. Daarom krijgt dit bericht nu een totaal andere wending. Het bericht van gisteren heb ik ook geschrapt, want iets vergelijkbaars schreef ik al een paar maanden geleden. Ach, een mensengeheugen is nu eenmaal niet zo feilloos als dat van Google.
Weet je wat? Laten we wereldwijd jaarlijks een ‘internet-schrap-dag’ organiseren. Op die dag verwijdert elke webmaster, Facebooker en Twitteraar zijn verouderde websites, berichten of gegevens. Google gaat dan vriendschappelijk meewerken.
Nog liever zie ik in alle softwareprogramma’s een vakje met ‘publiceren tot [datum]’-optie. Sommigen systemen hebben dat al. Daarmee kan je de publicatieperiode zelf bepalen en verlengen. Als dit standaard op een jaar na dato staat, verdwijnt er automatisch veel van internet. Dat scheelt een hoop overbodige zoekresultaten. En het bespaart energieverbruik van geheugensystemen in kolossale gebouwen. Wat wil je nog meer?
Fijn dat jij dat ook hebt. Ik schrap in mijn hoofd en soms eet ik mijn blog op (verwijder aan de achterkant). Al dat bewaren, pffffffff.
Zeg dat wel. Het leven wordt er lichter door als je af en toe wat ballast loost. Goh, je blog opeten … dan bewaar je alleen een bloemlezing, neem ik aan?